‘Los’ is geschreven door Tom Naegels, tevens het hoofdpersonage uit het boek. Hij schetst zijn leven als linkse, intellectuele Antwerpenaar.
Zijn norse grootvader ‘ ‘bompa’ ‘ heeft kanker en is bovendien quasi blind en doof. Hij vindt zijn leven ondraaglijk, waardoor hij euthanasie wil plegen. Hoewel de wet hieromtrent niet lang geleden versoepeld is, komt hij nog altijd niet in aanmerking.
Vroeger was hij een heuse socialist, maar in de loop der tijd nam zijn socialistische ingesteldheid opmerkelijk af: de dag van vandaag is hij zelfs voorstander van het extreem rechtse Vlaams Blok.
Ondertussen is Tom aan het scheiden van zijn vrouw Saskia. Zijn nieuwe liefde, Nadia, is een Pakistaanse die hij heeft leren kennen in een inburgeringscursus. Het verschil tussen haar en Tom is groot, waardoor de conversaties wat stroef verlopen. Ook bevordert haar gebrekkige Nederlands hun relatie niet.
Het boek handelt ook over het multiculturele Vlaanderen. Tom heeft contact met enkele Marokkanen en beseft dat de media vaak een verkeerd beeld geeft over hen. Later interviewt hij de ‘Romaboys’, aanhangers van het Vlaams Blok en hij kijkt ervan op dat ze veel minder racistisch zijn dan hij aanvankelijk dacht. Een nette, vriendelijk ogende man daarentegen, komt bij Tom zitten en zegt op een heel beheerste manier de meest afschuwelijke dingen over Marokkanen.
Het leven van zijn grootvader gaat er niet op vooruit: nu zijn euthanasieaanvraag is afgewezen, heeft hij besloten om zichzelf te verhongeren: een langzame, pijnlijke dood. Een dood die moed en wilskracht toont. Een dood die bij hem past. Wanneer hij zijn ogen voorgoed sluit, zoekt Tom naar zijn laatste woorden, maar hij krijgt er niet meer uit dan: ‘Zeg bompa, als ik je niet meer zou zien, hou je goed, h??.’
‘Wat een dwaze woorden’, denkt hij bij zichzelf. ‘Hou je goed? De man gaat dood! Ongetwijfeld de debielste sterfbedtoespraak aller tijden, en jij hebt die gehouden, voor je eigen bompa, die nu naar het socialistische walhalla mag met ‘als ik je niet meer zie, hou je goed, h??.’ De belachelijkste laatste woorden ooit. En dat noemt zich dan schrijver.’
De bomma van Tom begint ondertussen te dementeren. Wanneer hij haar samen met Nadia bezoekt, neemt ze Nadia voor Toms ex, Saskia. Nadia voelt zich hierdoor beledigd en ook dit helpt hun relatie niet vooruit.
Op het einde van het verhaal loopt het zelfs zo stroef dat ze beiden aanvoelen dat het zo niet verder kan. Ze besluiten om uit elkaar te gaan.