Voorwoord
Inhoud
Inleiding
Wat is gedrag?
– Psychologie
– Antropologie
– Sociologie
Wat is het verschil tussen een gevechtssport en een verdedigingssport
Wat is Hapkido?
Werkt het positief of negatief op gedrag?
Wordt je zelfverzekerder van trainen in Hapkido
Conclusie
Inleiding
Wat is gedrag?
Gedrag zijn acties of reacties van voorwerpen of organismes met betrekking op de omgeving.
Gedrag kan zo wel bewust of onbewust openlijk of van binnen verborgen voor de mensen om je heen, en ook vrijwillig of onvrijwillig zijn. Gedrag wordt bepaald door het endocriene systeem en het zenuwstelsel. Endocrien systeem is een moeilijk woord voor het hormoonstelsel. Dit bestaat uit een aantal klieren die hormonen afscheiden binnen het lichaam, deze worden in het bloed of weefselvloeistof opgenomen.
De complexiteit van een organismes gedrag hangt samen met hoe complex het zenuwstelsel van het organisme. Hoe complexer het zenuwstelsel hoe meer nieuwe reacties een organisme kan leren en door te leren hun algemene gedrag aan past.
Gedrag bestaat uit gedragingen die tot stand komen door de werking van effectoren. Het gedrag is opgedeeld in het gedragssysteem, in groepen van bij elkaar horende handelingen. Deze volgen elkaar op in een bepaalde volgorde. De gedragssystemen zijn weer georganiseerd in gedragsketens, daarbij leidt het ene gedragssysteem tot het andere gedragssysteem.
Het gedrag van Mensen lijkt erg op dat van andere organismes, dit valt binnen een soort waaier van algemeen gedrag, ongebruikelijk gedrag, acceptabel en onacceptabel. Acceptatie van gedrag word geëvalueerd met betrekking tot sociale normen en zijn door meerdere middelen van sociale controle geregeld.
Er zijn 3 soorten gedragswetenschappen die men toepast op de mens.
– Psychologie
– Sociologie
– Antropologie
Psychologie
Het woord psychologie is samengesteld uit de Griekse woorden Psyché wat ziel betekent en logos wat gedachte of rede betekent.
Psychologie is een academische discipline dat zich bezighoudt met het innerlijk leven en gedrag van mensen. Met het innerlijk leven word bedoeld: emoties en sentimenten, dingen die je voelt, waar je naar streeft, een doel. Dit wordt over het algemeen gedaan door het volgen van een wetenschappelijke methode maar soms wordt het symbolisch geïnterpreteerd, zoals in de films. Hiernaast is het van belang dat er kritisch geanalyseerd.
Het doel van psychologie is informatie winnen rond het doen en laten van dieren, en in het bijzonder. Dit wordt gedaan in hun dagelijks leven maar ook in speciale omstandigheden.
Met de opkomst van de gedragsgerichte stroming Behaviorisme werd psychologie gereduceerd tot het waarneembare en meetbare gedrag. Vooral omdat het innerlijk leven niet wetenschappelijk objectief is maar alleen subjectief meetbaar. Dit werd gemeten door introspectie en het begrijpen van het getoonde gedrag. Hier was menig psycholoog tegen, ze vonden dat psychologie zijn ziel verloren had zoals geschreven in Carl gustav Jung’s essay genaamd: “Das grundeproblem der gegenwärtigen Psychologie” uit 1931. Het probleem van de hedendaagse psychologie. Hierin legt hij het verband dat het nu een “Psychologie ohne Seele” psychologie zonder ziel.
De psychologen kwamen weer terug na de zogenaamde ‘cognitieve revolutie’ in de psychologie. Dit kwam omdat er een grote vraag was naar Psychotherapie. Daarnaast ook de connotaties die het woord psychologie bij mensen op roept. Bij psychologie denkt men aan motieven, emoties en gedachten die mensen aanzetten tot bepaalde handelingen. Deze kunnen ook nog eens onbewust zijn. Zich beperken tot het meetbare gedeelte is voor wetenschappelijk uiteinde preferabel maar daar doorgrond je het gedrag en het innerlijk leven niet mee. Want veel van psychologie valt in het niet meetbare gedeelte, de geheimen van het brein. Al deze handelingen zijn niet objectief verklaarbaar dus kwamen vele met theorieën om de zichtbare handelingen te verklaren.
Met psychologie wil men het gedrag beschrijven en begrijpen. Met deze informatie probeerde men ook het gedrag te voorspellen. Het voorspellen van gedrag lukt al aardig met groepen mensen maar met het individu is het voorspellen van het gedrag nog zwak. Daarentegen is de psychologie zich erg gaan ontwikkelen, en is nog steeds bezig met ontwikkelen, in het beschrijven, begrijpen en voorspellen van hersenprocessen.
Sociologie
Sociologie is de studie van sociale relaties tussen mensen. Cultureel, politiek, religieus en economisch, deze aspecten van de menselijke samenleving worden zijn een belangrijk onderdeel van sociologie. Er wordt het meest gelet op de inrichting en de verandering hiervan. Natuurlijk staan de sociale problemen centraal. De belangrijkste vragen in sociologie zijn hoe sociale cohesie, sociale ongelijkheid en identiteit ontstaan en zich voltrekken. Sociologie is pas geïnstutionaliseerd aan het begin van de
20e eeuw. Denkers als August Comte gebruikte de term zelf al wel in de 19e eeuw.
De hedendaagse sociologie word gekenmerkt door een theoretische en methodische pluralisme. Door dit is het niet een vaste, juiste theorie of methode maar is het ondergebracht in meerdere scholen.
Antropologie
Antropologie betekent mensenkunde of mensenleer. Het is een tak van wetenschap die de mens in zijn algemeen bestudeerd. Antropologie wordt zowel onder gedrags als sociale wetenschap gerekend. Dit komt doordat antropologie een heel breed veld heeft. Ongeveer vanaf het midden van de 20e eeuw is er een opdeling gemaakt in de studie gebieden van antropologie voor specialisatie in het gekozen gebied.
Antropologie is opgedeeld in vier gebieden door het American Anthropological Association (AAA). Het eerste gebied is Biologische Antropologie. Synoniemen zijn fysische antropologie of antropobiologie.
1.Biologische antropologie bestudeerd: de mens als biologische organisme samen met het gedrag van primaten en de menselijke evolutie daarnaast nog de paleopathologie en bevolkingsgenetica. Paleopathologie is het achterhalen van het ziektegeschiedenis door het bestuderen van fossielen.
Bevolkingsgenetica is de erfelijkheidsleer van een bevolkingsgroep.
2. Linguïstische antropologie. Hier wordt het verschil in taal, tijd en ruimte ge bestudeerd. Hiernaast ook het sociale gebruik van taal en de relatie tussen taal en cultuur.
3. Archeologie. Hier worden de materiële overblijfselen van de menselijke samenleving bestudeerd.
4. Sociologische antropologie of Culturele antropologie. Vroeger werd dit volkenkunde genoemd. Dit is de wetenschap die onder andere het sociale gedrag en de economische structuur en de ideologie (ook de religie) van volken en bevolkingsgroepen bestudeerd.
Wat is het verschil tussen een verdedigingsport en een vechtsport?
De verzamelnaam voor vecht- en verdedigingssporten is martial arts en daar begint de fout. Mensen denken dat martial arts voor vechtsport staat maar het is een verzamel naam.
Veel mensen denken dat als ik vertel dat ik Hapkido beoefen dat het een vechtsport is. Dit is niet waar Hapkido is een verdedigingssport. Vele verdedigingssporten worden onder één noemer genomen met vechtsporten maar ze verschillen in zowel discipline als in mentaliteit. Verdedigingssporten zijn sporten waarbij je leert jezelf of als er iemand bij is te verdedigen. Het is vanaf begin af aan mee gegeven in de discipline dat je nooit de eerst klap uit mag delen en eigenlijk alle gevechten uit de weg moet gaan. Bij vechtsporten daarentegen leer je mensen te verwonden en juist hard en snel toe te slaan, je zoekt het gevecht op. Vele vechtsporters zijn ook vaak agressiever dan iemand die een verdedigingssport beoefent want als je vanuit de verdediging bent ben je rustig en als je aanvalt en denkt dat je sterk bent wil dit al snel omzetten in agressie. Krav maga is een van de meest bekende verdedigingssporten op de wereld samen met Aikido. Vele mensen zien Krav maga aan als een vechtsport omdat het full body contact is maar het motto van krav maga is: So that one may walk in peace . Vele martial arts zijn inderdaad vechtsporten. Iedereen kent de grote namen: Kung Fu, Taekwando, Karate, Muay thai en Jiu jutsu. Dit zijn allemaal vechtsporten. Niemand weet exact wat een verdedigingssport inhoudt.
Een verdedigingssport houdt in dat men leert in een discipline zichzelf en anderen te beschermen en terug leert te vechten als het nodig is. Maar iemand serieus verwonden is ten strengste verboden. Wat ik zelf geleerd heb in de 4 jaar dat ik ben getraind en in een gevecht zou komen ik eerst probeer weg te komen, is er geen ontkomen aan het gevecht dan ben ik niet degene die de eerste klap uitdeelt. Bij Hapkido Wordt je getraind in zelfverdediging in verschillende situaties zoals: verwurging (staand of op de grond), pakt iemand mijn polsen vast en laat niet los, pakt iemand mijn haar vast, probeert iemand mij te slaan of op verschillende manieren te schoppen. De technieken van zelfverdediging worden gevaarlijker naarmate je hoger in banden komt maar zo ook de manier waarop je wordt aangevallen.
Dit soort dingen leer je, het is allemaal zelfverdediging.
Een vechtsport zit anders in elkaar. Je wordt gedrild tot het hebben van een topconditie en moet verschillende basis combinaties van stoten en/of trappen kennen(ligt aan de sport). Maar agressie wordt gesteund in het gevecht je wordt aangemoedigd je tegenstander tegen de grond te slaan.
Dit klinkt heel bruut maar het is wel waar. Kijk naar de sport MMA, Mixed Martial Arts, het is de agressiefste sport in de wereld misschien wel.
Het doel is je tegenstander Knock Out te krijgen. De gevechten worden gehouden in een kooi er zijn een paar dingen maar verboden: niet het haar pakken, niet de ogen uitprikken en als iemand aftikt moet je direct luisteren en afstand nemen. Naast deze regels zijn de meeste dingen toegestaan het wordt je zelfs geleerd om iemand op de grond te krijgen en van uit daar op hem in te rammen.
Nu zal men denk ik het verschil zien tussen een verdedigingssport en een vechtsport.
De beroemde “be water speech” van Bruce Lee. Dit past goed bij een verdedigingssport omdat je de kracht van je tegenstander tegen hem gebruikt.
Wat is Hapkido?
Hapkido is een zelf-verdedigingssport uit Zuid-Korea.
Het woord Hapkido bestaat uit 3 delen Hap, Ki en Do.
Hap betekent alles samen, Ki betekent de innerlijke kracht die in ieder mens aanwezig is, Do betekent de weg, de manier of de kunst. Alles bij elkaar is het ruw weg vertaalt: De kunst/manier om je fysieke technieken te combineren met je innerlijke kracht. Er zijn meerdere manieren om Hapkido te vertalen
Hapkido is een zogenaamd “Hybrid martial art”. Een discipline die gevormd word door meerdere technieken te gebruiken van andere disciplines en vanuit daar uniek wordt.
In de eerste plaats is Hapkido een verdedigingskunst. Door veel te oefenen en te trainen probeert de beoefenaar technieken onder de knie te krijgen waarmee hij na een tijd zichzelf reflexmatig mee kan verdedigen tegen een mogelijke aanval. De aanvallen kan de beoefenaar tegen gaan met een grote variatie van technieken maar ligt toch op het gevaar en gewelddadigheid van de tegenstander die hem er toe leidt deze te gebruiken. Hapkido heeft zowel controle als afmaak technieken hoewel de nadruk op controle technieken is.
In de tweede plaats is hapkido een levenswijze “Do” Het beoefenen zou meehelpen aan een goede gezondheid en een goede gezonde geest.
De meeste traditionele gevechtskunsten zijn ontstaan uit boeddhistische achtergrond. Het boeddhisme is een grote religie in Korea. Men denkt dat hieruit Hapkido ontstaan is. Dingen die vanuit het boeddhisme erg belangrijk zijn in Hapkido zijn respect voor je mede beoefenaars maar ook naar een eventuele tegenstander, daarnaast moet je ook respect tonen voor je omgeving.
Het begin van Hapkido is niet erg duidelijk sommige zeggen dat het 60 jaar geleden begonnen is maar dat verhaal is heel erg vaag. Er is 1 verhaal dat volgens documenten en groot meesters samengesteld is en verifieert kan worden.
Sommige mensen dat Grootmeester Jin Han Jae de echte oprichter is van Hapkido. Hoewel hij veel invloed heeft gehad in hoe het Hapkido nu is, Geeft hij Grootmeester Choi Yong Suul alle eer in het oprichten.
De geschiedenis van Choi Yong Suul is van belang voor het ontstaan van Hapkido, dus ik ga het levensverhaal vertellen van Grootmeester en oprichter Choi Yong Suul.
Choi is geboren in 1904 in Chung Buk, Korea. Toen hij 8 of 9 was raakte hij zijn ouders kwijt en werd hij meegenomen naar Japan door een snoepmaker die hem later verlaten heeft. Hij dwaalde over de straten smekend voor eten. Tot hij in werd genomen door een Japanner die hem de naam Tatujutu Yoshida gaf.
Het leven in Japan was moeilijk voor Choi(Yoshida) Buitenlanders zijn niet gewenst in Japan. Hierdoor werd hij regelmatig geslagen door andere kinderen, dit was voor zijn adoptie. Omdat hij niet goed Japans sprak was studie voor hem moeilijk en frustrerend. Omdat hij een buitenlander was op school kwam hij vaak in gevechten met andere leerlingen. Zijn adoptie ouders gaven hem op een dag een keus: naar school of leer een gevechtskunst. Yoshida (Choi) koos voor het laatste. Zo werd hij ingeschreven bij de sport Daito-ryu Aiki Jutsu. Zijn meester was Sokuku Takeda, met wie hij meer dan 30 jaar heeft getraind. Met het einde van de 2e wereld oorlog in zicht keerde Choi terug naar Korea. Alleen verloor hij op de weg terug zijn koffer waar zijn identiteitsbewijs en al zijn geld in zat.
Voor een tweede keer was Choi geforceerd om op de straat te leven maar nu had hij een familie om te onderhouden. Hij verkocht toen rijst op straat en kon toen hij dit jarenlang had gedaan kon hij een zwijn kopen deze voedde hij met overblijfsels van graan wat hij kreeg van de Suh brouwerij Company. Op 21 februari toen Suul iemand hielp water te halen dachten een paar mensen zijn plaats in de rij te stelen. Suul wilde dat niet want anders kon hij zijn familie niet te eten geven. Dus hij wilde zijn plek behouden en dit escaleerde tot een gevecht. Suul eindigde het gevecht snel met de technieken die hij geleerd had in Japan.
De eigenaar van de brouwerij was Suh bok sup hij was zelf een zwarte band Judo en had het gevecht van Suul met zijn aanvallers gezien. Hij hoopte de vreemde technieken te leren die Suul gebruikte. In de eerste plaats weigerde Suul omdat hij dacht dat hij zijn plaats voor het graan zou verliezen. Toen Suh bok sup verzekerde dat hij het zou krijgen vroeg hij Suul hem als leerling te nemen en hem te trainen in de Dojang in de brouwerij:
“Ik zei tegen hem sinds ik geen bezwaar had tegen geld, dan kunt u me leren wat u weet. Ik was in staat om zijn financiële situatie te beoordelen gewoon door te kijken naar hem. Ik stond op en ik nam hem mee naar de kamer naast mijn kantoor. Ik opende de deur en het was een grote plaats met Tabor min matten, Japanse gooi matten. Dat is waar ik vroeg hem te behagen mij de technieken te laten zien.
Sinds Choi Yong Sool wist dat ik een eerste graad Judo, zie hij me hem te gooien. Ik wilde hem niet echt gooien omdat hij veel ouder was dan mij. [GM Choi was ongeveer 42 jaar oud]. Ik was enigszins terughoudend om hem te gooien maar ik greep hem zachtjes en hij maakte onmiddellijk gebruik van een techniek die mij pijn deed. Het gebeurde ineens, zonder iets uit te leggen, hij deed het gewoon. Ik ben boos. Hier was ik, zeer zacht met Choi en ik voelde dat hij niet al te aardig voor me was, dus ik werd boos. Ik wilde de tijd nemen maar Choi Yong Sool gaf me geen kans dus heb ik besloten om terug te vechten. Ik besloot om Choi Yong Sool te gooien en pakte hem op de schouder. Ik vond mezelf in de problemen. In Judo, meestal een persoon is het lichaam van de andere persoon raakte om hem te gooien, maar dit keer was er geen ontroerend betrokken. Dus, ik was diep onder de indruk. Dus dat is hoe de twee van ons zijn begonnen. (American Hapkido Association Homepage, 1997.) ”
In ruil voor de prive lessen gaf Suh graan, geld en het gebruik van zijn Dojang om anderen te trainen. Suul noemde zijn vechtsport Yoo Suul( dit is de koreaanse benaming van JuiJitsu). Hij begon in zijn stijl trap en wapen technieken toe te voegen. Suh en Suul hebben jaren lang samen getraind en in 1951 hebben ze samen een school geopend. Deze noemde ze de Yu Kwon Sool Hap Ki Dojang. De vader van Suh liep met succes voor de Korean national Assembly. Suh wist te winnen in een gevecht met een schoon zoon van een politiek tegenstander van zijn vader.
“Hij is een grote man voor een Koreaan. Mijn ogen zijn op zijn borst niveau. Hij had de wrede reputatie van het doden van twee mensen, voor 1945 en na 1945. Een week voor de verkiezingen, Chun, Se Dæk en ik hadden een gevecht …. Hij had veel gehoord over de reputatie die ik had … Hij wilde een soort van gevecht met mij hebben. Dus, zoals ik al zei, een week voor de verkiezingen hadden we eindelijk een gevecht op een toespraak gebied waar hij een openbare toespraak gaf … Dat is wanneer ik liep in deze man genaamd Chun, Se Dæk … Dat is wanneer Chun, Se Dæk me bij de keel greep … Ik dacht over het buigen van zijn pols, maar ik was bang dat ik het zou breken. Hij was zo’n sterke man. Ik had overwogen hem te gooien met behulp van Judo, de man was er veel te groot voor. Dat is toen ik mijn lichaam verlaagd en schopte hem in de zijkant en duwde hem weg … Hij was een beetje bang.
De menigte kwam te breken van de strijd. Chun, Se Dæk stuurde agenten naar mijn huis voor verzoening … Hij wilde dat ik naar zijn kantoor te komen om vrede te maken … Dat is wanneer een vuist vloog van Chun, Se Dæk broer. Hij had geprobeerd me te misleiden en ik sprong op, liep weg en rustte klaar om te vechten. We hebben allebei stond op en ik merkte dat deze man groter was dan ik. De man stond op het punt om zijn boksen te gebruiken. In plaats van terug te vechten, ik heb net de vuisten vermeden. Niet één vuist raakte me. Nu probeerde de man Judo, dus ik had besloten om zijn macht te gebruiken. Elke keer dat de man me greep, liet ik hem nog een Hap Ki Do techniek zien. Dat is wanneer iedereen in het kantoor onder de indruk werd van mijn technieken. Ze wisten zeker dat het Judo niet was. Dat is het incident dat Hap Ki Do beroemd maakte in de hele stad Daegue. (American Hapkido Association Homepage, 1997). ”
Het was in deze tijd dat de assemblageman Suh Choi als zijn persoonlijke bodyguard aanstelde. Choi en suh,bok sup gingen door met trainen en gaven ook demonstaties van hapkido.
Dit was de geschiedenis van hoe hapkido begon en de grootmeester Choi Yong Suul maar het Hapkido van toen is niet hetzelfde als het nu is.
Iemand die hier veel invloed heeft gehad is Grootmeester Ji han Jae.
Grootmeester Ji han Jae is geboren in Adong, korea in 1936. Toen hij 3 was vluchtte zijn familie Japan ingenomen Korea voor China. Na de oorlog keerde de familie terug naar Adong in 1949, de 13 jarige Ji han Jae trainde nu vol Yu Kwon Sool met grootmeester Choi, en bleef dit doen tot 1956. Trainend onder een meester genaamd Taoist Lee, Ji leerde Tae Kyon trappen, Jang-Bong (Koreaans voor een staf van 1,80),
de Dan-Bong(Koreaans voor de korte stok) en meditatie. Ji heeft ook spirituele kracht gestudeerd voor vijf jaar onder een vrouw die hij “Oma” noemde.
In 1958 opende hij zijn eerste 2 scholen genaamd: Sung Moo Kwan. Hij hield deze scholen voor 9 maanden en verplaatste deze toen naar Joong Boo Shi Jang, Seoul, in 1958. Hij bleef hier tot april 1960.
Hier begonnen de martial arts carrières van 2 van zijn grootste leerlingen.
In 1958 was dit Bong Soo Han, wie later de International Hapkido Association heeft opgericht. Zeven jaar later is hij vertrokken naar Amerika.
Myung Kwan Sik, de tweede student, zou later ook naar Amerika vertrekken en daar de World Hapkido Association oprichten.
Het eerste verslag identificeert Ji als eerste die de term Hapkido gebruikt:
…Ji begon de stukken van Yoo Kwon Sool die hij van meester Choi had geleerd samen te voegen met de methodes van meditatie, Tae Kyon trap technieken en de wapen technieken die hij geleerd had van Taoist Lee.
De originele naam die Ji had bedacht voor deze mengelmoes was Hapki Yoo Kwon Sool, maar hij vond dit een te lange naam. Hij dacht aan andere namen van Martial arts: Tae Kwan Do, Kong Soo Do, Soo Bakh Do enzovoorts. In deze namen werd het woorde “Do” gebruikt in plaats van Sool. Hij vond dit een fijn idee omdat “Do” de weg te volgen of een manier van leven, in tegenstelling tot Sool wat techniek betekent. In 1959 werd voor de naam Hapkido gekozen. Het woord Hapkido kan worden vertaald als “een weg van gecoördineerde kracht”, er zijn meerdere vertalingen mogelijk. Nadat Ji han Jae deze had naam uitgekozen om zijn kunst te vertegenwoordigen, gaf hij deze naam, uit respect ,aan zijn meester Choi Yong Sool. Choi heeft tot aan zijn dood onder deze naam verder getraind, ook al gaf hij niet het gehele curriculum. Hij heeft niet les gegeven in een groot deel van de trap en wapentechnieken.
Ji Han Jae heeft onder anderen Hapkido gepromoot in de film Game of Death van Bruce Lee. Waarin hij een direct gevecht met de Kung Fu grootmeester heeft. Achter de scenes hebben Ji han Jae en Bruce Lee elkaar technieken laten zien.
Het begon met Grootmeester Choi Yong Sool en is gevormd door Grootmeester Ji han Jae tot wat Hapkido nu is.
Werkt het positief of negatief op gedrag.
Wordt je zelfverzekerder van trainen in Hapkido.
Conclusie