Iedereen weet dat er genoeg verlichting nodig is voor een betrouwbare en veilige buurt. Maar dat is niet altijd zo goed geregeld door de gemeente. Kunnen de mensen bijvoorbeeld veilig oversteken zonder overgereden te worden dankzij te weinig verlichting? Worden loslopende kleine kinderen niet het dupe te weinig verlichting? Is er niet juist teveel verlichting? Daar hebben we onderzoek naar gedaan, waarbij we de vraag van dit hoofdstuk zo goed mogelijk proberen te beantwoorden.
Om te beginnen hebben we gemeten hoe hoog de lantaarnpalen zijn en wat de afstand is tot de eerstvolgende lantaarnpaal. De hoogte is ongeveer 6 meter en de afstand is ongeveer 30 meter. Daarmee komen we tot de conclusie dat het gelijkmatig is verdeeld. Deze informatie is belangrijk om erachter te komen hoeveel vierkante meter er verlicht wordt en of dat wel genoeg is. Dit is in de omgeving van De Verademing wel het geval. E??n lantaarnpaal verlicht ongeveer 15 meter aan weerszijden. Daarbij hebben we ook rekening gehouden met de extra verlichting van sportpark De Verademing. Deze informatie werd aan ons verteld door medewerkers van de Gemeente Segbroek.
Ons onderzoek naar de hoeveelheid lantaarnpalen vervolgde. We zijn bij verschillende bewoners rondom De Verademing langs geweest om te vragen of zij tevreden waren over de belichting in de wijk. De meeste mensen waren tevreden en een enkeling zelfs heel enthousiast. Zo kwamen we erachter dat niet alleen het aantal lantaarnpalen van belang is, maar ook de scherpte van het licht. Hoe scherper het licht, hoe meer gebied er verlicht wordt, maar ook hoe sneller de lampen vervangen moeten worden. Maar daar heeft de gemeente wel een oplossing voor. Ze gebruiken spaarlampen, die erg lang meegaan en bovendien ook redelijk goed verlichten. (Dit gaan we uitgebreid behandelen in het volgende hoofdstuk.) Daar hoeven de buurtbewoners zich dus geen zorgen om te maken. Maar zijn er ook ontevreden bewoners? Jazeker. We kwamen bij een man die beweerde dat als hij zijn hond uitlaat in de avond, niet goed kan zien waar hij loopt. Zo trapte hij een keer in de poep van zijn eigen hond, omdat hij niet zag waar zijn hond mee bezig was. Daar had hij wel een verklaring voor. De huizen zijn ingedeeld op een bepaalde manier waardoor sommige binnenstraatjes in de schaduw schuilen, maar de belangrijkste straten niet.
De gemeente varieert het soort lantaarnpalen en het aantal lantaarnpalen aan de hand van de omgeving. Zo heb je:
– Groengebieden; het terrein om sportpark De Verademing heen.
– Winkelstraten; bij de Weimarstraat
– Woonstraten; overal in de omgeving van De Verademing
– Drukke verkeerswegen; het kruispunt waar de trams 11, 4 en 2 ook rijden
Deze informatie van de gemeente Den Haag gaat over Den Haag in het algemeen, maar wij hebben dit aangepast en beperkt tot De Verademing.
Er zijn 3 soorten lichtmasten van elkaar te onderscheiden. Dat zijn:
– De conische (kegelvormige) mast (van staal)
– De klassieke mast (van gietijzer)
– De specials (speciaal ontworpen masten voor een bepaalde omgeving)
In De Verademing wordt er gebruik gemaakt van de conische mast, omdat deze gewoonweg het goedkoopst en de meest gebruikte lichtmast is. De klassieke mast is ook echt klassiek en kostbaar en wordt dus gebruikt voor plekken waar veel mensen komen. De specials worden alleen gebruikt voor bepaalde gebieden met een betekenis, zoals het Spui. Dit is in de omgeving van De Verademing dus niet het geval. In de meeste woonstraten kom je de conische mast tegen. Deze verbruikt niet al te veel energie, en verlicht dus op redelijke mate, wat blijkbaar genoeg is om de straten in de omgeving van De Verademing voldoende te verlichten. Daarbij komen we tot de conclusie dat de Gemeente Den Haag zorgt voor genoeg verlichting in de omgeving van De Verademing. Aan de meeste buurtbewoners valt daar dan ook haast niets aan op te merken.