Vanaf 1 januari 2015 komt er een verandering in de jeugdzorg. De verantwoordelijkheden en taken rond jeugdzorg verschuiven van de provincies naar de gemeente (Gaag, 2013). Dat betekent dat er voor de instellingen veel gaat veranderen en dat er binnen de instellingen nieuwe taken komen.
De meeste gemeente en transitieleiders staan positief tegenover participatie van verschillende groepen rond jeugdzorg en jeugdbeleid. Veel gemeente proberen de groepen erbij te betrekken en zien de meningen en behoeften van deze groepen als basis voor de inrichting van de gemeentelijke jeugdzorg. Uit onderzoek ziet een op de drie gemeenten participatie als uitgangspunt van het jeugdbeleid (Gaag, 2013).
Het centrale uitgangspunt van het positief jeugdbeleid is het benutten van de eigen kracht van jeugdigen en gezinnen en het uitgaan van kansen en talenten zodat de ontwikkelingen van alle jongeren worden versterkt. Dit kan gerealiseerd worden binnen de drie pijlers waar het positief jeugdbeleid op stoelt (jodi Mak, sd):
– Het versterken van de maatschappelijke participatie van jongeren.
– Het cre??ren van een jeugdvriendelijke leefomgeving en jeugdvriendelijke voorzieningen.
– Jongeren invloed geven bij de totstandkoming, uitvoering en evaluatie van beleid gericht op zijn of haar leefomgeving. (jodi Mak, sd) (Edwards, 2001)
De behoeften van kinderen en jongeren bestaan uit ontwikkeling, verzorging, opvoeding en vanwege hun afhankelijkheid van de ander: veiligheid. Via inspraak, kinder- en jongerenparticipatie en sleutelfiguren speelt de civil society een belangrijke rol in de belangenbehartiging en het politiek stem geven aan kinderen en jongeren. Daarnaast is de civil society van grote betekenis als sociale en
pedagogische omgeving voor kinderen en jongeren, waar zij kunnen spelen, anderen kunnen ontmoeten en zich kunnen ontwikkelen in hun samenhang met andere kinderen en volwassenen. Ten slotte is het een belangrijke positieve waarde van de civil society dat zij voorzieningen en dienstverlening mogelijk maakt, die anders niet toegankelijk zijn als gevolg van onvoldoende vraaggericht werken, regelgeving of
geldgebrek. Dit is met name van betekenis voor kinderen en jongeren met bijzondere behoeften, die in armoede leven, woonachtig zijn in achterstandswijken of, vanwege hun verblijfstatus in Nederland beperkt toegang hebben tot voorzieningen en dienstverlening (Metz, sd)
Jongerenparticipatie kan bijdrage aan:
– Medezeggenschap/inspraak/invloed; Jongeren kunnen meepraten, meebeslissen of invloed uitoefenen met betrekking tot de gang van zaken binnen het gezin, op school, in instellingen/organisaties en in de buurt