Het kunstwerk bestaande uit een reeks genaamd Untitled Film Stills uit 1980 van Cindy Sherman is het meest verwant met mijn praktijk als kunstenaar.
Dit kwartaal ben ik beter gaan begrijpen, waarom haar werk invloed heeft op mijn praktijk. Haar werk is verwant met mijn praktijk doordat wij hetzelfde willen losmaken (?) bij mensen. Wij willen met ons werk vragen bij mensen oproepen. Vragen over de echtheid, identiteit en werkelijkheid.
Haar werk past het meeste thuis in de analytische methode semiotiek.
Semiotiek gaat over het kijkproces (kijken en waarnemen), waarbij de relatie tussen het kunstwerk en de kijker centraal staat.
Semiotiek is een methode die zich bezig houdt met het betrekken van andere bij jouw communicatie, waarin de interactie tussen het kunstwerk en de kijker centraal staat.
Met mijn werk wil ik ervoor zorgen dat mensen door middel van een interactieve installatie, hun eigen verhaal/ interpretatie aan het werk te geven. Ook Sherman geeft de kijker de mogelijkheid hiervoor. We proberen beide de kijker bij onze werk te betrekken. Ons werk is pas geslaagd als wij de kijker weten te laten communiceren/ betrekken met ons werk.
Afbeelding 1: Sherman, Cindy. (1954 ‘heden). ‘Untitled Film Still #14’ (1978).
De reeks Untitled Film Stills van Sherman zijn zelfportretten en ge??nsceneerde fotografie waarin zij allerlei stereotiepe vrouwbeelden uitbeeld. ( Dit doet ze in stijl, pose, mimiek en stemming). Alles wat Sherman doet in haar reeks doet je ergens aan denken. Zij verwijst naar stereotypes uit films. Sherman is gefascineerd door clich??s en manipulatieve codes van de afbeelding die ze tracht te ontcijferen (in andere woorden). De reeks Untitled Film Stills roepen bij de kijker vragen op over de echtheid & nabootsing, identiteit & identificatie. De reeks nodigt de kijker uit om zijn eigen verhaal/ interpretatie aan te geven, doordat de foto is gebaseerd op een stereotype wat bij de toeschouwer een gevoel van herkenning oproept. Daarnaast speelt de sfeer, die de foto uitstraalt, in op de collectieve herinnering van het publiek aan een bepaald beeld.
In mijn werk probeer ik vaak emoties bij mensen los te trekken. Mensen moeten nadenken en openstaan voor mijn werk om het te begrijpen. Ik maak persoonlijk werk met een grote lading emoties. Hierbij probeer ik doormiddel van een interactieve installatie mensen in een soort onwerkelijke droomwereld te brengen, waarin men op een abstracte manier mijn leven, mijn verhaal te zien krijgen maar die ieder op een eigen manier zal ervaren. De houding van de bezoeker zal het beeld be??nvloeden. In de reeks van Cindy Sherman is de bezoeker ook zijn eigen interpretatie aan de foto te geven. Ook zij roept een onwerkelijke wereld naar boven.
Mensen hebben allemaal een eigen manier van hoe ze een verhaal interpreteren, bepalen zelf wat ze er mee willen doen. Maar de blik van mensen spreken ook zoveel boekdelen. Het al weten van het verhaal zorgt voor meer minder vrijheid Het kijken door iemands ogen zonder dat het verhaal verteld wordt in woorden die kracht die wil ik uitbeelden. Mensen het verhaal van een ander ervaren en verwerken in hun eigen persoonlijke ‘..
Het werk van Cindy Sherman kan je plaatsen in de analytische methode semiotiek. Semiotiek en verbinden/koppelen (?) met de theorie van Ferdinand Saussure. Namelijk de tekenleer. Saussure laat hier zien dat het teken in relatie is met een ‘betekenaar’ en een ‘betekende’.
Teken=(Betekenaar (woordvorm))/(Betekende (woordbetekenis))
In een schema ziet dat er als volgt uit:
Betekenaar
Betekende
Betekenaar
Betekende
Connotatief betekend dat een betekenis een aantal eigenschappen heeft, die als bijbetekenis worden opgeroepen door de betekenaar. Betekenis kan verschillen per persoon.
Denotatief betekend dat er maar 1 betekenis is. Een afgesproken betekenis waar iedereen het mee eens is.
Als ik de tekenleer van Saussure toepas in de reeks Untitled Film Stills uit 1980 van Cindy Sherman, dan gaat dat er als volgt uitzien:
Stereotype in ge??nsceneerde fotografie
Twijfel aan werkelijkheid
Cindy Sherman poseert in een omgeving met meerdere elementen van een stereotype Stereotype in ge??nsceneerde fotografie
Cindy Sherman verandert van identiteit Cindy Sherman poseert in omgeving met meerdere elementen van een stereotype
Het belangrijkste vindt Saussure niet de relatie van het teken, maar de ‘waarde’ van het teken. Ook bij Sherman is de waarde van het (de foto’s is het teken toch?) het belangrijkst. De kijker bepaald de waarde van elke foto uit haar reeks. Dit komt mede doordat mensen hun eigen verhaal/ interpretatie op de foto’s kwijt kunnen, door haar gebruik van een sterk visueel beeld. Daarnaast roept het bij de kijker ook vragen op over de echtheid en de identiteit. Dit alles speelt mee in de ‘ waarde’ van het teken. De ‘waarde’ van het teken wordt door Saussure uitgedrukt als de immanente betekenis. Betekend (is dat van belang uitleg v immanente betekenis)
Cindy Sherman maakt kunst dat over kunst gaat en refereert naar de beeldcultuur, waarbij visuele beelden een indringende rol spelen in communicatieve situaties. Zo is in sommige gevallen de invloed van de beelden zo overheersend dat er negatieve effecten door ontstaan. Zoals bijvoorbeeld in beelden uit het nieuws.
Wij begrijpen de tekens van Cindy Sherman, omdat wij dingen herkennen (uit onze eigen leven.) Wij weten elementen uit haar foto’s te vergelijken met beelden uit ons getuigen. Wij weten dingen te plaatsen, omdat je het met elkaar kunt vergelijken. Hierdoor zal de kijker in staat zijn, zijn eigen verhaal/ interpretatie aan haar foto’s te geven.