Ten tijde van de Romeinen, enkele decennia voor onze tijdsrekening, waren er al een aantal belangrijke wegen in Grimbergen. De oudste weg is de Schapenbaan. Deze loopt van Mechelen naar Geraardsbergen en doorkruist Grimbergen. Nog zo’n oude weg is de weg van Asse naar Mechelen. Asse was destijds een belangrijke Romeinse nederzetting. Ook de weg tussen Leuven en Dendermonde via Vilvoorde bestond reeds toen al.
In de 8ste en 9de eeuw werd een burcht gebouwd op het grondgebied van het huidige Grimbergen op de kruising tussen de weg van Leuven naar Dendermonde en de Zenne. De heren van de familie Berhouts controleerden vanop deze ‘Borgt’ de belangrijke Zenne-overgang. Zo wisten zij hun macht en grondbezit uit te breiden. Vandaag de dag vinden we in Grimbergen nog altijd de plaatsnaam ‘Borgt’ terug alsook een hoge aarden heuvel van 15 meter met de ru??nes van de burcht.
De familie Berhouts slaagde er dus in om hun grondgebied uit te breiden. Ze wisten een gebied te verwerven door verschillende feodale leenbanden, maar het is onbekend hoe zij dit precies konden doen. Hun gebied had de naam ‘het land van Grimbergen’ en wat vaststaat, is dat in het begin van de 12e eeuw reeds bestond. Het gebied strekte zich uit van in Grimbergen tot aan de Schelde, de Rupel en de Dender. De invloed van de heren van de Berhoutsfamilie ging tot in Ninove en Mechelen, maar in het gebied was er geen gestructureerde eenheid. In 1128 werd in Grimbergen de Norbertijnerabdij gesticht, om zo de macht van de heren nog uit te breiden. De Brabantse hertogen waren hier echter niet gelukkig mee, waardoor er in 1142 een confrontatie kwam tussen beiden in de Slag van Ransbeek.
De Grimbergse Oorlog was een oorlog met vele roven en schermutselingen. Het jaar 1159 betekende het einde van de oorlog, doordat hertog Godfried II de Borgt veroverde. Dit was ook het einde van de macht van de Berhouts. De bezittingen werden verdeeld tussen twee verschillende familietakken, maar Grimbergen bleef gemeenschappelijk bezit, waardoor er nu twee dorpsheren waren.
De bezittingen van de oudste familietak gingen door meerdere huwelijken naar de heren van Vianden en het geslacht van Nassau. De bezittingen van de jongste tak gingen naar de heren van Bergen. In 1686 werd dit deel een prinsdom, met aan het hoofd Filips-Frans van Bergen. Hij woonde in het Prinsenkasteel. Eind 17e eeuw werd hij gouverneur van Brussel. In 1602 werd het gedeelte van Grimbergen dat van Oranje-Nassau was teruggegeven aan Filips-Willem, de oudste zoon van Willem van Oranje.
1757 was terug een belangrijk jaar in de geschiedenis in Grimbergen. De stad kwam volledig in handen van de Merodefamilie. Grimbergen was terug ‘?n stad. In 1794 kwam er echter een einde aan de macht van de Franse heren en in 1796 werd de Norbertijnerabdij opgeheven. Deze abdij werd pas na 37 jaar terug heropend.
Tot het midden van de 19e eeuw was Grimbergen een gebied met vooral landbouw. Rond 1830 werd echter de weg tussen Vilvoorde en Aalst aangelegd en hierdoor werden vele nieuwe industri??le bedrijven aangetrokken, die zich langs het kanaal Brussel-Willebroek vestigden.