Voordat onze melkkoe bestond, hadden we de oeros. De oeros was 2 meter hoog en had lange horens. De oeros was door de mens getemd omdat ze erachter kwamen dat deze dieren voor hun melk en vlees kon worden gehouden.
Een koe leeft in groepen, het is een kudde dier. In elke groep is een rangorde. Zo zie je welke de dominantste is en welke de zwakste. Koeien kunnen met hun tong grote delen van het lichaam schoonmaken. De staart heeft de functie als verjagen van vliegen en met hun achterpoten kunnen ze krabben aan hun kop.
Koeien grazen en herkauwen zo’n 4 tot 9 uur per dag en leggen veel kilometers af. Ook liggen ze veel en wisselen ze vaak van zijde.
De uier van een koe is verdeeld in 4 delen en elk deel heeft een tepel. De belangrijke stoffen in de melk gaan niet gelijk met het bloed mee. Die bouwen de melkklieren namelijk op in de celwanden. Als er teveel druk komt op de melkcellen druppelt de melk naar de melkkamer.
De melk van een koe kan meteen gedronken worden maar er zitten nog veel vetten in dus het smaakt heel anders dan de melk uit winkels.
In melk zitten bepaalde stoffen: vitamine A, D B1, B2, B6 en B12, maar ook E en K. er zitten ook mineralen in zoals calcium, fosfor en natrium. Hierin zitten ijzer, zink en koper. Koolhydraten in de melk zijn vooral melksuikers. Dit is de belangrijkste stof samen met eiwitten en melkvet.
Een aantal producten dat van melk gemaakt zijn: boter, kaas, karnemelk, optimel, en yoghurt.
Een koe heeft 4 magen en is daarom een herkauwer. Eerst komt het voedsel in de pens, de pens is de grootste maag van de koe. Als die vol is, komt het voer met mate terug in de mond zodat het herkauwd kan worden. Het voedsel dat herkauwd is word verder verteerd in de netmaag. Dan gaat het naar de boekmaag en daar wordt vocht uit het voedsel gehaald. Als laatste komt het voedsel in de lebmaag. Daar word het fijngemaakt zodat het kan worden opgenomen in de darmen waar de belangrijke voedingsstoffen in het bloed wordt opgenomen. Die voedingsstoffen komen ook in de uier terecht. Koeien herkauwen omdat het voedsel nog te groot was om verteerd te worden. Na het herkauwen is het kleiner en kan het daarna verteerd en vervoerd worden.
Het voer van een koe veranderd niet als de koe ouder wordt. Alleen als het een kalf is krijgt het melk en later krijg het hooi, kuilgras en als de koeien gemolken worden krijgen ze krachtvoer omdat ze in goede conditie moeten zijn. krachtvoer bestaat uit gemalen en bij elkaar geperste voedingsproducten. Koeien waar niet mee gefokt wordt krijgen in principe alleen gras en hooi. In gras zitten veel eiwitten en ze eten zo’n 80 kilo gras per dag. Je moet tijdens het voeren rekening houden met dat je niet op het voer gaat staan want dan eten de koeien het niet meer op. Je kan aan de ribben zien of de koeien goed gevoerd worden, als die te zien zijn, zijn ze te dun. Maar je kan een koe ook teveel eten geven. Dat is ook niet goed voor de koe en krijgt een slechte weerstand. Hierdoor is de koe sneller vatbaar voor virussen etc.
Veelvoorkomende ziektes zijn parasieten, maagdarmworminfecties, speenproblemen, kauwaandoeningen.
Ziektes die ook voorkomen zijn onder andere: zonnebrand, hittestress, pens verzuring, oogaandoeningen, koeiengriep en paratuberculose.
Een koe slaapt heel weinig, namelijk maar 20 minuten per dag. Ze geven ongeveer 25 liter per dag en dat is ongeveer 9000 liter per jaar.
Een kalf weegt bij de geboorte 40 kilo. Het stadium van de koe is: kalf, pink, vaars, koe. Een vaars is een koe dat nog geen kalf heeft gekregen. Na de 2e bevalling is een koe pas een volwassen koe. Koeien kunnen zo’n 15 tot 25 jaar oud worden als ze goed verzorgd worden. De gemiddelde Nederlandse melkkoe wordt 5 jaar oud en zoogkoe 10 jaar oud. Dus mensen die koeien als hobby houden hebben langer plezier als mensen die koeien houden voor vlees en vee. Er zijn twee manieren om te kijken hoe oud een koe is: via de tanden en via de horens