Iedereen heeft het gehoord afgelopen zomervakantie, de voetballer die voor meer dan 100 miljoen euro verkocht werd aan Real Madrid. Bizar bedrag zou je zeggen. Toch is dit voor hun maar een klein bedrag in de totale begroting. Deze grote getallen komen vooral door alle commercie die erbij betrokken is. Sponsoren die grote sommen geld betalen om alleen hun naam met de club verbinden. Natuurlijk is het mooi dat bedrijven de sport financieren maar gaat dit niet ten koste van de sport zelf omdat clubs zichzelf meer als bedrijf gaan zien dan sportvereniging?
Al sinds jaar en dag zijn sponsoren betrokken bij sport. Maar tegenwoordig is sponsering heel anders dat dat deze vroeger was. Een goed voorbeeld hiervan is de relatie tussen Wimbledon en Slazenger. Sinds 1902 leveren zij al de tennisballen aan het toernooi. Tot de jaren zeventig moest Wimbledon zelf de ballen betalen, tegenwoordig houdt Wimbledon er juist een flinke geldsom aan over.
Een groot nadeel van de veranderingen in de sport is dat topsporters zichzelf meer als ondernemer gaan zien. Zij proberen zoveel mogelijk geld te verdienen en gebruiken sport als middel hiervoor. ‘ Hun motivatie verandert van intern (plezier) naar extern (geld)’ (Vanden Auweele, 2012) . Voor een sponsor is het verleidelijk om je naam te verbinden aan een groot topsporter omdat fans en sporters die de topsporter als voorbeeld of ideaal gebruiken dezelfde producten en dergelijk willen gebruiken. Topsporters, en met name voetballers, spelen niet meer bij een team wat hun erg aanspreekt maar kiezen eerder voor een team dat een beter salaris betaald en een grotere kans genereerd om hoger op te gaan naar een beter betalende club. En ook de clubs kiezen deze spelers met diezelfde intenties aan. (Van Bottenburg, Teeuwen, Vanreusel, & Verweel, 2005)
Volgens bestaat het gevaar dat deze overdreven commerci??le benadering van de sport uiteindelijk ten koste zal gaan van de belangrijke waarden van de sport en de sociale functie van sport doen verdwijnen. Het gaat hier dan niet om de sporten die op amateur niveau gespeeld worden. Het gaat hier maar om een aantal competities zoals F1, golf, voetbal en zelfs daarvan maar een aantal clubs zoals FC Barcelona, AC Milaan, ect. (Arnaut, 2006, p. 19)
‘Sport has become a commodity’. (Vanden Auweele, 2012) (vertaling: sport is een handelsartikel geworden. De Olympische spelen zijn tegenwoordig meer een industrie geworden dan dat het een sportevenement is. Records breken en medailles halen zijn een aantal middelen om geld te verdienen. Sport is een verkoopproduct geworden met de sportfans als consument. Clubs worden ondernemingen, fuseren, gaan naar de beurs. Multinationale concerns nemen soms de leiding van clubs en van de belangrijke internationale sportevenementen over en laten zich weinig gelegen aan de impact van deze evenementen op de steden en de landen waar het evenement wordt georganiseerd. Alle neutrale onderzoeken (niet door de organisatoren gesponsord) wijzen er inderdaad op dat de meeste landen die dit soort mega-evenementen organiseren er, op enkele uitzonderingen (Barcelona, Los Angeles) na, een kater aan over houden. (Vanden Auweele, 2012)
Juist een voordeel van deze ontwikkelingen in dat de overheid minder geld hoeft te betalen om sportverenigingen staande te houden. Sportverenigingen kunnen tegenwoordig niet meer staande blijven door alleen contributie door de leden te laten betalen. Sponseringen en subsidies zijn dus steeds harder nodig. Het commercialiseren van een club is in dit geval een positieve ontwikkeling. Ze kunnen het geld dat ze nodig hebben op andere manieren verstrekken dan alleen door contributie en de clubs kunnen dus makkelijker groeien en gaan minder snel failliet. (Boessenkool, Lucassen, & Waardenburg, 2011)
Een ander voordeel van het commercialiseren van de sport is dat sporten populairder en leuker wordt. Mensen zijn sneller geneigd om op sport te gaan als ze hun grote idool weer op televisie zien. Ze willen zich verbonden voelen met hun voorbeeld en gaan dus de producten kopen maar reclame voor wordt gemaakt en gaan vaker sporten. Dit is goed voor de gezondheid en fitheid van de bevolking.
Conclusie
Het is goed dat de overheid minder hoeft te betalen voor subsidies en sportclubs hun eigen boontjes kunnen doppen Ook de bevolking die er fitter op wordt wanneer ze weer eens aan hun idool denken tijdens het sporten is een positieve ontwikkeling van de commercialisering. Maar zorgt de deze trend er ook niet voor dat sportclubs zichzelf als bedrijf gaan zien en er voor kiezen meer winst te maken dan de sport die ze aanbieden te verbeteren en leuker te maken voor hun leden. Is de hele bedoeling van de Olympische Spelen niet dat we de beste sporters ter wereld tegen elkaar zien strijden in plaats van dat we naar de Spelen kijken voor hun sponsoren? Als deze trend doorgaat gaat dat wel gebeuren maar is dat wat we willen?