Beantwoording deelvragen:
Wat is een spier?
De bouw van de spieren
Het menselijk lichaam bestaat uit meer dan 600 spieren. Een spier is weefsel dat bestaat uit cellen die kunnen samentrekken en ontspannen. Hierdoor is beweging mogelijk. Dit is de reden waarom spieren ook wel worden aangeduid met spierweefsel. Je hebt drie verschillende soorten spierweefsels: het dwarsgestreept spierweefsel, het glad spierweefsel en het hartspierweefsel.
– Het dwarsgestreept spierweefsel
Het dwarsgestreepte spierweefsel is te vinden in de skeletspieren. Je kunt de skeletspieren zelf aansturen, waardoor je dus zelf kunt bepalen hoe je lichaam beweegt. Het grootste deel van onze spieren bestaat uit dwarsgestreepte spieren. De dwarsgestreepte spieren zitten door middel van pezen vast aan je botten.
Een dwarsgestreepte spier bestaat uit verschillende spierbundels. Deze spierbundels bestaan weer uit een groep spiervezels. De spiervezels zijn ontstaan door een versmelting van meerdere spiercellen. Doordat meerdere spiercellen zijn versmolten, heeft een spiervezel meerdere kernen. Als je de spiervezels onder de microscoop bekijkt, zie je een dwarsgestreept patroon. Vandaar dat deze spiersoort ook de dwarsgestreepte spier wordt genoemd.
Elke spier heeft zijn eigen samenstelling van verschillende types spiervezels. Uit welk type vezels een spier bestaat, is afhankelijk van de functie van die spier.
– Het glad spierweefsel
De gladde spieren komen voor in de wanden van het spijsverteringskanaal, van de bloedvaten en van de luchtwegen. Je kunt ze niet zelf aansturen, wat bij de dwarsgestreepte spieren wel kon. De gladde spieren reageren wel op prikkels uit het zenuwstelsel. Gladde spieren zorgen voor een langzame golfachtige beweging en dat zorgt weer voor het transporteren van bloed, voedsel en lucht.
Dit spierweefsel bevat spoelvormige cellen met en grote centrale kern.
– Het hartspierweefsel
Je hart bestaat uit een eigen spierweefsel. Door het aanspannen van je hartspier wordt er bloed door je lichaam gepompt. Ook dit spierweefsel kun je niet bewust aansturen, maar de structuur hiervan lijkt meer op de dwarsgestreepte spier dan op de gladde spier. Je herkent het hartspierweefsel aan de hartspiercellen die maar een of twee kernen centraal hebben liggen.
Functie van de spieren
De spieren zorgen ervoor dat je jezelf kunt bewegen. De skeletspieren zijn belangrijk voor het laten bewegen van het skelet. Door deze spieren kun je lopen, tillen, schrijven en andere dagelijkse bezigheden doen. Ook zorgen deze spieren ervoor dat je lichaam op de juiste temperatuur blijft. Denk hierbij aan bijvoorbeeld bibberen. De vele kleine spiersamentrekkingen zorgen voor extra warmte die wordt opgewekt hierdoor.
De gladde spieren zorgen voor de vervoering van bloed, lucht en voedsel door de bloedvaten, door de luchtwegen en door het spijsverteringskanaal. De hartspier zorgt ervoor dat je bloed wordt rondgepompt door je lichaam.
Werking van spieren
De verschillende soorten spieren hebben ieder ook een verschillende werking, maar er zijn ook overeenkomsten. De verschillen zitten voornamelijk in de aansturen van de spieren.
Meer informatie over deze deelvraag volgt nog.
Welke spieren zijn van belang bij het voetballen?
– De rugspieren zijn belangrijk voor het sprinten en de onderrug samen met de buikspieren zijn er voor de wendbaarheid.
– De bilspieren zorgen samen met de hamstrings voor de sprongkracht.
– Schouderspieren om te duwen (dit is nodig in het hogere voetbal).
– Borstspieren gebruik je voor de duellen die je moet aangaan.
– Biceps zijn ook handig voor een duel, maar deze zijn niet noodzakelijk.
– Hetzelfde geldt voor de triceps.
– De kuitspieren zijn zeer belangrijk voor al het loopwerk dat je moet verrichten.
– Scheenspieren zijn ook zeer belangrijk. Ze absorberen schokken en helpen bij het vele draaien en keren.
– Bovenbeenspieren voor het lopen en het schieten. Deze zijn van groot belang.
– Voor het schieten gebruik je alle been, bil en rugspieren.
– Voetspieren zorgen voor de balans.
– Onderarmspieren kun je gebruiken bij een duel.
– Nekspieren gebruik je bij het koppen.
Hierbij komt nog meer uitleg over hoe ze dan werken tijdens het voetballen.
Hoe verlopen chemische reacties bij spieren tijdens het voetballen?
De spierstofwisseling zorgt voor de toevoer naar je spieren en voor het verbruik van energie. Energie komt in je lichaam door voeding of uit lichaamsreserves. De lichaamsreserves zitten bijvoorbeeld in bloedglucose, lichaamsvet en lichaamseiwitten. Je spierstofwisseling staat centraal bij duur- en krachtsport, maar ook bij de spieropbouw en de calorieverbranding.
Als je spieren koolhydraten als brandstof verbruiken, ontstaat melkzuur als restproduct. Melkzuur is een afvalstof die voor de verzuring van spieren zorgt. Spierverzuring zorgt ervoor dat je je spieren minder intensief kan gebruiken. Je kunt ze pas weer normaal gebruiken als ze zich weer hebben hersteld.
Dit verdient ook nog meer onderzoek naar de stofwisseling in spieren. Dit is pas een begin.
Wanneer treedt verzuring op in je spieren tijdens het voetballen?
– Wat is spierverzuring?
De afvalstof ‘melkzuur’ wordt geproduceerd bij de verbranding van koolhydraten. Bij voldoende zuurstof kan ook melkzuur verbrand worden. Zolang de zuurstoftoevoer naar je spieren gelijk is aan de zuurstofbehoefte van je spieren, spreekt men van de ‘steady state’. In het geval van de ‘steady state’ zijn de productie van melkzuur en de verbranding van melkzuur met elkaar in balans.
Hoe langer je traint aan ‘?n stuk en hoe zwaarder de lichamelijke inspanning, des te meer melkzuur er vrijkomt. Op een gegeven moment kan het vrijkomende melkzuur niet volledig verbrand worden doordat er niet voldoende zuurstof aangevoerd kan worden. Hierdoor ontstaan er melkzuurophopingen in je spierweefsel, waardoor je spieren dus ‘verzuren’. Hoe erger de verzuring van je spieren, des te minder je spiervezels kunnen samentrekken.
Er kan ook ophoping ontstaan van melkzuur in je spierweefsel, dit wordt gekenmerkt door een branderig gevoel in je spieren. Je kunt je spieren die verzuurd zijn op een gegeven moment niet meer bewegen tot dat je besluit te stoppen met trainen of met waar je mee bezig bent, waardoor via een bloedsomloop het melkzuur kan worden afgevoerd naar je nieren.
– Hoe voorkom je verzuring van je spieren?
Vergroot je uithoudingsvermogen om spierverzuring te voorkomen.
Door je conditie oftewel je uithoudingsvermogen te verhogen of te verbeteren kun je de overmatige productie van melkzuur vermijden. Een groot uithoudingsvermogen laat zien dat je hartlongfunctie van goede kwaliteit is. Je hartlongfunctie is van groot belang en is zeer belangrijk, hoe beter deze is hoe makkelijker de zuurstoftoevoer naar je spieren tijdens de inspanning.
Overbelasting kan de veroorzaker zijn van spierverzuring.
Het verzuren van je spieren is eigenlijk nog helemaal niet zo slecht, het is een goed teken. Spierverzuring betekent namelijk dat je veel koolhydraten aan t verbranden bent en dus calorie??n verbrandt. Spierverzuring geeft dus eigenlijk structureel aan dat je bezig bent met het trainen en het sterker maken van je lichaam. Bij zeer intensief trainen en vaak ook lang trainen gaan je spieren pas branden en verzuren. Ongetrainde spieren verzuren over het algemeen sneller dan getrainde spieren. De kans van overbelasting is groot als je je spieren na een redelijk korte tijd beginnen te verzuren of te branden. Als je spieren ongetraind of minder goed getraind zijn, verkeren ze zich niet in een goede conditie om intensief en extreem lang te trainen. Als je dit wel gaat doen met ongetrainde spieren is de kans op overbelasting zeer groot. Doe dit dus niet als je het niet gewend bent.
Houd je hartslag laag om spierverzuring te voorkomen.
Als je pas bent begonnen met trainen moet je voorzichtig beginnen en niet te hard van stapel lopen. Begin rustig en train ongeveer twee keer een halfuur per week, dit kun je opbouwen door er elke week vijf minuten aan toe te voegen. Belangrijk is om voldoende pauzes te nemen tijdens het trainen of tussen de trainingen door om je hartslag laag te houden. Als je dit niet doet krijg je een hogere hartslag, en hoe hoger je hartslag is, hoe groter de kans is op spierverzuring. Er zijn manieren om je ideale hartslag te kunnen bereken maar daar is ook kritiek op. Een topsporter moet zijn ideale hartslag nauwkeuriger weten dan bij gewone mensen, zij werken hier veel mee en moeten die nauwlettend in de gaten houden.
Als je bijvoorbeeld gaat joggen, is het beter om een ritme aan te houden. Er zijn verschillende ritmes waar je je aan kunt houden en varieert per persoon en ervaring. Zo kun je beginnen met vijf minuten hardlopen en dan vijf minuten wandelen en ga zo maar door. Je moet op tijd een rustdag in lassen om zo je spieren weer op niveau te brengen.
Geef je spieren voldoende rust tegen spierverzuring.
Je moet heel goed oppassen als je spieren eenmaal zijn verzuurd. Je spiercellen hebben (afhankelijk van de ernst van de spierverzuring) zo ongeveer drie tot vijf dagen rust nodig om weer helemaal te herstellen. Als je blijft doortrainen met verzuurde spieren, loop je een groter risico op langdurende spierstijfheid of zelfs chronische spierschade.
Bicarbonaat tegen spierverzuring?
Spierverzuring houd in dat de zuurgraad, ook wel pH-waarde genoemd, van je spieren te hoog is. Zoals bij scheikundige bekend is kunnen zuren geneutraliseerd worden met basen. Een base die heel bekend is bij sporters en veel gebruikt word om spierverzuring te voorkomen is de base bicarbonaat. Bicarbonaat staat ook bekend onder de namen:
– Bicarbonaat
– Natriumbicarbonaat
– Natriumwaterstofcarbonaat
– Dubbelkoolzure soda
– Baksoda / Bakpoeder / Baking Soda
Bicarbonaat wordt steeds vaker gebruikt door sporters om hun melkzuur te neutraliseren en vervolgens spierverzuring te voorkomen. Bicarbonaat is heel erg rijk aan natrium, ook wel bekend bij keukenzout. Behalve dat bicarbonaat goed kan zijn tegen bepaalde dingen heeft het ook zijn negatieve kanten. Bicarbonaat kan namelijk zorgen voor onder andere een verhoogde bloeddruk, misselijkheid, diarree, hartklachten en problemen bij die nieren.
Spierverzuring duurt maar even.
Het is eigenlijk niet zo nodig om spierverzuring tegen te gaan. De melkzuurproductie wordt meteen na de intensieve lichamelijke inspanning bijna volledig stopgezet. Doordat door de spier de bloedcirculatie nog sterk verhoogd is, wordt het melkzuur heel snel aan je spierweefsel onttrokken en vervolgens naar de nieren afgevoerd. Als je dus een korte rustperiode inlast kun je je spieren dus weer gewoon gebruiken na die periode.