Essay: Het dagboek van Henk Wie ben ik?

Ik ben op 8 jarige leeftijd in 1562 mijn vader verloren. Hij is meegenomen door de Spanjaarden toen hij aanwezig was bij een hagenpreek. Er waren mensen die zouden opletten of er Spanjaarden zouden komen maar die zaten meer naar de preek te luisteren dan om zich heen te kijken! Hij is waarschijnlijk vermoordt maar daar wilden de Spanjaarden niks over vertellen tegen mijn moeder toen ze verhaal ging halen. Ik heb wel de executies van andere opstandelingen gezien. Zij werden door een beul onthoofd. Mijn dorpsgenoten en ik hadden de moed al in de schoenen laten zakken. Toen er opeens propaganda werd verspreid, er stond op: ‘Beste inwoners van Den Briel, U zal vast blij zijn met dit bericht, wij hebben namelijk vernomen dat de Watergeuzen de stad gaan veroveren op de Spanjaarden!’ De propagandabrief was natuurlijk niet ondertekend omdat anders de schrijver zou worden opgepakt door de Spanjaarden. Op 1 April 1572 na lang wachten kwamen de Watergeuzen dan ook eindelijk aan in Den Briel! Want de geuzenleiders hadden besloten om op 1 april de stad aan te vallen en de stad op te eisen voor de gevluchte prins Willem van Oranje, die tot 1567 stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht was geweest. Ze rekenden heel snel af met de Spanjaarden en kregen daardoor de stad in handen. Zo werd Den Briel de eerste stad waar de opstandelingen de dienst uitmaakten! Maar het ging het toch weer mis met Willem van Oranje hij was in de jaren zestig in opstand gekomen tegen Filips II. Na de komst van de Hertog van Alva naar Nederland, werden de protestantse ketters genadeloos vervolgd. De graven Egmont en Hoorne werden onthoofd en in 1568 werd Willem van Oranje verbannen. Als gevolg begon Willem van Oranje met gewapend verzet. In maart 1580 werd Willem van Oranje door Filips II vrij gelaten. Balthasar Gerards hoorde in 1581 van de vrijlating en besloot Willem van Oranje te vermoorden. Uiteindelijk vertrok hij in maart 1584 via Trier naar Doornik, waar hij de Hertog van Parma ontmoette. Deze wilde hem niet helpen, want hij dacht dat Balthasar Gerards Willem niet kon vermoorden. Uiteindelijk stemde de hertog van Parma toch toe. Balthasar Gerards kwam in mei 1584 in Delft aan. Hij logeerde in de herberg De Diamant in de Choorstraat, dat was maar honderd meter van het Prinsenhof waar Willem van Oranje verbleef. Onder de schuilnaam Fran??ois Guyon bracht Balthasar Gerards een brief naar het Prinsenhof. Enkele dagen later werd hij toegelaten tot en adviseur van de prins. Balthasar Gerards liet het zegel van Peter von Mansfeld zien en deed alsof hij een Franse protestantse edelman was, die in dienst van de prins wilde treden. De Villiers vond dat de bondgenoten in Frankrijk het zegel van Peter von Mansfeld konden gebruiken en stuurde hem naar Frankrijk. Een maand later was Balthasar weer terug in Delft. Van het reisgeld had hij twee pistolen gekocht. Op 10 juli 1584 ging Balthasar Gerards aan het einde van de ochtend naar het Prinsenhof. Willem van Oranje liet weten dat hij hem na de lunch zou spreken. Balthasar keerde terug naar de herberg om zijn pistolen te halen. Rond half twee verliet het gezelschap van Willem de eetzaal. Toen Willem van Oranje zijn voet op de eerste trede van de trap zette schoot Balthasar hem van dichtbij in de borst. Balthasar vluchtte het Prinsenhof uit, maar werd achtervolgd door soldaten, bedienden en omstanders. Voordat hij de stad kon uitvluchten werd hij gevangengenomen. In de gevangenis schreef Balthasar Gerards een lange verklaring over hoe hij tot zijn daad was gekomen. De Schouten hebben Balthasar natuurlijk ondervraagd maar de enige naam, die Balthasar noemde was die van Parma. Op 13 juli 1584 werd Balthasar Gerards berecht. De rechters veroordeelden de moordenaar tot een wrede straf. Zijn hart werd op 14 juli 1584 op de markt in Delft uit zijn lichaam gesneden en in zijn gezicht gegooid, waarna hij werd gevierendeeld door paarden zijn lichaam uit elkaar trokken.

Leave a Comment

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.