Er zijn weinig landen die voor hun voortbestaan zo afhankelijk zijn van een rivier als Egypte. De Nijl is de levensader van het Afrikaanse land. De Egyptenaren winnen water uit de rivier, maar lozen er ook op. Daarnaast vinden de bewoners in Egypte ook water in de grond die door de kamlenen wordt gevonden. Alleen aangezien de Nijl ook afvoer regelt en water verliest lijdt moet Egypte wel oplossing bedenken om de Nijl bruikbaar te houden aangezien hun onafhankelijkheid van de rivier. Vandaar de naam nijl rivier van het leven.
Hoofdvraag
Wat is de beste oplossing om te voorkomen dat veranderingen in de waterafvoer van de Nijl de komende tien jaar een probleem gaan vormen voor de bewoners van het riviergebied?
Deelvragen
1. Waar ligt het riviergebied en in welk gebied komen de witte en blauwe Nijl bij elkaar?
2. Hoe is de waterverdeling van de Nijl de laatste decennia in het riviergebied veranderd
3. Welke problemen bracht dit met zich mee?
4. Waardoor werd de verandering van de waterafvoer veroorzaakt?
5. Wat zijn de toekomstige gevolgen voor de bevolking?
6. Welke oplossingen zijn er?
7. Wat is de beste oplossing (conclusie)
1. De Nijl is een samenvloeiing van de Blauwe Nijl (ontspringt in Ethiopi??) en de Witte Nijl (ontspringt in het Victoriameer).De witte Nijl bevindt zich tussen de drie landen Oeganda, Kenia en Tanzania. De Witte Nijl stroomt vervolgens van hieruit via Zuid-Soedan naar Soedan, waar de beide takken bij de hoofdstad Khartoem samenkomen. Daarna stroomt de rivier door Egypte naar het noorden, om ten slotte in een ruime delta uit te monden in de Middellandse Zee.
2. U vraagt zich vast af hoe het eerder was. Nou het zit zo: De Britten, die vroeger het koloniale gezag hadden over Noord-Afrika, wilden vanaf 1902 controle hebben over de Nijl om de rivier gangbaar te maken voor hun schepen. De rivier stroomde echter ook door Ethiopi?? dus sloten de Britten met dit land een verdrag. Toen der tijd verbruikte Ethiopi?? veruit het meeste water van de Nijl in vergelijking tot de andere landen.
In dat verdrag stond dat Ethiopi??rs niets mochten bouwen dat voor een verandering van de stroom van de Nijl zou kunnen zorgen.
In de bespreking tussen Egypte en Soedan werd vastgesteld dat er jaarlijks 84 miljard kubieke meter water door de Nijl stroomde, hiervan werd tien miljard verdampt. Egypte kreeg 55,5 miljard toebedeeld en Soedan de overige 18,5 miljard. Hieruit ontstond in 1959 het ‘Nijlwater Verdrag’.
Alle overige landen die aan de Nijl lagen, werden in het ‘Nijlwater Verdrag’ links gelaten. Egypte kreeg bovendien vetorecht op bouwprojecten die de wateraanvoer naar Egypte konden bedreigen. Verdere veranderingen in de hoeveelheid van het water zouden door Egypte en Soedan eerlijk verdeeld worden. De gemaakte afspraken uit dit verdrag gelden nog tot op heden, tot ongenoegen van de landen die niet bij het verdrag betrokken waren.
3. Om conflicten en zelfs eventuele oorlogen te voorkomen, werd in 1999 het zogenoemde ‘Nijlbekkeninitiatief'(NBI) door de tien Nijlstaten gelanceerd. Zij wilde bijeenkomen om afspraken te maken over het gebruik van het Nijlwater. Bovendien wilden ze profiteren van lucratieve leningen via de Wereldbank, voor gezamenlijke initiatieven met betrekking tot de Nijl. Zo kwam er makkelijker geld beschikbaar voor bijvoorbeeld de bouw van stuwdammen, als de landen beloofden samen te werken. Ons eigen Nederland is een van de grootste donoren van het initiatief.
Terwijl de aan het NBI deelnemende landen profiteerden van financi??le voordelen die het overleg en de samenwerking hen boden, kabbelden de echte onderhandelingen over wie nu de baas van het Nijlwater was gewoon door.
4. De waterafvoer is de laatste decennia voornamelijk veranderd door de toename van de bevolking in Afrika. Als de huidige groei van de Egyptische bevolking doorzet zal de Nijl over een aantal jaren niet meer genoeg water aanvoeren. Als je daar de bevolkingsgroei in Soedan en Ethiopi?? bij op telt, is het duidelijk dat dit een groot probleem is.
Ook een toename van de verdampte hoeveelheid water door klimaatveranderingen speelt een rol. In het zuiden van Egypte ligt het Nassermeer. Dat is het op een na grootste door mensen gemaakte meer ter wereld. Hiermee werd het verdampings oppervlak van de Nijl met vele tienduizenden hectares vergroot. De gevolgen zijn duidelijk: de Nijl treedt niet meer buiten zijn oevers. Daardoor zijn er daar geen wetlands. Dat was een enorme hoeveelheid vruchtbaar land waar mensen hun eten (plantaardig en dierlijk) lieten groeien.
Doordat deze wetlands er niet meer zijn, trekt er minder water in de bodem dat als drinkwater voor de bevolking kan dienen en dat tevens via ondergrondse waterlopen zorgt voor plantengroei op grote afstand van de rivier. Doordat de Nijldelta niet meer overstroomt, verarmt de bodem en moet deze met kunstmest productief worden gehouden. Het slib van de Nijl slaat nu immers in het Nassermeer neer. Het ligt op de bodem te rotten met alle gevolgen (methaangas) van dien.
Door de bouw van de Aswadam heeft positieve kanten zoals de regeling van elektriciteit, regelmatige afvoer en geen overstromingen, de negatieve kanten: dicht slibben van het meer, geen slib .Nijl delta erodeert weg, geen nieuw slib meer Teveel kunstmest, verzouting Als de dam breekt dan staat voor Egypte voor 80% onder water.
5. Door de sterke stijging van de bevolking en de veranderende klimaatomstandigheden zal de bevolking van Egypte met veel problemen te maken krijgen. Het watertekort bedreigt vooral in Egypte ook de voedselvoorziening. Het al beperkte areaal van geschikte landbouwgrond neemt nu ook nog is af. De Egyptische invoer van tarwe ligt nu al op de helft van wat nodig is en samen met het tekort aan water en financi??le problemen betekent dat hongersnood. In 2025 moeten waarschijnlijk al meer dan negentig miljoen Egyptenaren worden gevoed.
6. Een mogelijkheid om aan extra landbouwgrond te komen is het ontginnen van grote stukken woestijn. Het voordeel hiervan is dat je gelijk veel landbouwgrond ter beschikking krijgt als het lukt. Het nadeel is dat je hiervoor water nodig hebt en aan water komen is nog lastiger. (bestrijd hongersnood)
Een andere mogelijkheid is via een kanaal direct water af te tappen uit de Witte Nijl. Het voordeel is dat je hierdoor veel meer water tot je beschikking krijgt. Het nadeel is dat je een erg groot kanaal moet gaan aanleggen. Dit kost veel geld, tijd en een hoop politieke vergaderingen.
Egypte zou ook kunnen overgaan op druppelirrigatie. Het voordeel hiervan is dat het water bespaard en er zo relatief meer water komt. Het nadeel is dat dit erg hoge kosten heeft.
Conclusie
7. De makkelijkste manier voor Egypte om meer water te verkrijgen is het via een kanaal direct af te tappen uit de Witte Nijl voordat het in het grote moerasgebied in Soedan stroomt. Dit kanaal zou er voor kunnen zorgen dat het verlies door verdamping in het moeras aanzienlijk afneemt, waardoor de afvoer via de Witte Nijl sterk toeneemt. Vervolgens kan je met dit kanaal geschikte landbouwgrond en boeren oogsten voorzien van water. Hiermee verhelp je niet alleen het waterprobleem maar zorg je ook dat er meer voedsel tot hun beschikking kan komen, zodat er geen kind in 2025 honger hoeft te lijden!
Natuurlijk hebben wij onze eigen Tim op reis gestuurd om een persoonlijk verslag te maken!
In Egypte ben ik zelf in de woestijn geweest je ziet hier een groot waterprobleem in de kleine dorpjes met (ong 30/40 mensen) die amper geld hebben. Hun manier van water is af en toe als een van de dorpsmensen naar de stad gaat dat die wat meeneemt in tonnen. Daarnaast is ook de echte oude manier en dat is kamelen niet laten drinken voor meerder dagen en ze daarna in de woestijnen laten zoeken naar water onder de grond de kamelen voelen dit aan tot wel ong 20 meter diep vertelden de Egyptenaren. Daar beginnen de Eyptische mannen met de hand te graven dus geen machines en maken een grote diepe put waar ze water uithalen. (hieronder heb ik een paar zelf gemaakte foto’s van de Egyptische woestijn.
foto’s
Droogte in de woestijn.
Klein dorpje midden in de woestijn geen water voorzieningen in de omgeving.
Nog een foto van het mooie heldere zeewater in Egypte.
Bronnen
http://www.atlcom.nl/ap_archive/pdf/AP%202000%20nr.%203/Veenendaal.pdf
http://egypte-info-site.nl/de-nijl-egypte.html
http://leermiddel.digischool.nl/po/leermiddel/53c0d157a596feb35764d1c836a0fbde
http://www.slideshare.net/ExperienceNubia/culturele-mysteries-langs-de-nijl
http://www.isgeschiedenis.nl/nieuws/buitenland/verdeling-van-het-nijlwater-politieke-strijd-sinds-1902/
http://vorige.nrc.nl/scholieren/article1598066.ece/De_Nijl,_bron_van_irrigatie_en_veel_ruzie
http://nl.wikipedia.org/wiki/Nijl
http://www.nd.nl/artikelen/2008/november/11/verdeling-nijlwater-blijft-problematisch
http://www.ad.nl/ad/nl/1013/Buitenland/article/detail/2285113/2007/04/05/Afrika-en-Azie-vangen-hardste-klappen-op.dhtml
http://www.kennisakker.nl/kenniscentrum/document/perspectief-druppelirrigatie-en-fertigatie-consumptieaardappelen-op-droge-zan
http://www.kennislink.nl/publicaties/meer-doden-door-overstromingen-schuld-van-het-klimaat
http://www.boerderij.nl/Home/Blogs/2014/2/Bespiegelingen-over-water-1470093W
http://www.deingenieur.nl/nl/artikel/25007/uit-de-ban-van-de-nijl.html