ADHD, en de effecten van medicatie.

de inhoud

Mijn werkstuk gaat over ADHD, een gedragsstoornis. Voor sommige vervelend voor anderen prima mee te leven. Een stoornis waarbij men al snel pillen toe wil dienen, maar niet nadenkt wat de negatieve gevolgen hiervan zouden kunnen zijn. Ik vraag mij af wat zo’n pil nou precies doet.

Ik heb dit onderwerp gekozen omdat ik, op mijn basisschooltijd en het eerste en tweede jaar van het voortgezet onderwijs hier nogal mee bezig was. Ik was het drukke jongetje die altijd graag in discussie ging met de juffrouw, en dingen deed wat anderen niet durfde. Impulsief noemen ze dat, niet nadenken voor je wat doet. Zelf had ik er weinig last van, tot de bijwerkingen kwamen. Wat mij toen gebeurde dat kun je lezen in mijn werkstuk. Ik vertel veel over de stoornis zelf, maar ook een beetje over mijzelf.

Hoofdvraag: Is medicatie nuttig bij ADHD?

Deelvragen:

Wat is ADHD ?

Wat doen de medicijnen?

Hoe is ADHD ontdekt?

Is ADHD te verhelpen, of zelf te genezen?

Wat is mijn ervaring met ADHD?

gedragsstoornissen wat zijn dat?

Mijn werkstuk gaat over ADHD, dit is een gedragsstoornis. Ik ben van mening dat men bij dit onderwerp, vooraf weten moet wat gedragsstoornissen op zich zijn.

Wat is dat een gedragsstoornis? Een gedragsstoornis is een van de vele ontwikkelingsstoornissen, die aangeboren zijn of door erfelijkheid bepaald zijn. er is iets mis in je hoofd, je reageert niet volgens het begrip ‘’normaal’’. Het kan zijn dat je een gedragsstoornis verwart met een gedragsprobleem. Echter is een gedragsstoornis iets dat bij de geboorte of erfelijk bepaald wordt en niet door gebeurtenissen in de omgang van het leven. Het is dus niet een eigenschap van jezelf. wel is het goed om te weten dat iedereen wel eens heel druk of boos kan zijn, en dat bij kinderen in de pubertijd dit meestal vaker voorkomt. maar wanneer een persoon langer dan 6 maanden als maar hyperactief is zou er een sprake van ADHD kunnen zijn, of als een kind altijd gauw boos is. Meestal zijn gedragsstoornissen niets meer dan een bepaalt aantal eigenschappen van de persoon dat onder de stempel ADHD of Autisme valt.

veel voorkomende gedragsstoornissen zijn…

-Autisme

-Asperger

-ADHD

-ADD

-PDD-NOS

-Borderline

-Hechtingsstoornis

-Gilles de la tourette

-ODD

-CD

gedragsstoornissen worden opgevat in 3 groepen namelijk:

-oppositioneel

dit is een kind als hij niet wil luisteren naar de leiding en wanneer hij/zij gecorrigeerd wordt of iets verboden wordt boos en met woede reageert

-agressief

wanneer het kind met fysieke agressie reageert en de ander “schade” toe wilt brengen, door middel van schoppen, slaan, knijpen maar ook met woorden door middel van schelden of de ander belachelijk te maken of roddels door te geven over de ander.

-antisociaal

dit is het wanneer het kind veel steelt of regels negeert of veel liegt

ADHD

ADHD is de afkorting van attention deficit hyperactivity disorder, wat in het nederlands aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit betekent. kinderen met ADHD zijn erg druk en onrustig (wat niet per se negatief hoeft te zijn) van binnen zijn ze vaak onrustig, dus in het hoofd. je aandacht langdurig bij iets houden is moeilijker. vooral voor docenten kan dit moeilijk zijn omdat zij niet goed weten hoe zij er mee om moeten gaan. soms ondervinden er leermoeilijkheden bij ADHD, maar na vele negatieve opmerkingen zijn er ook een hoop positieve kanten van ADHD, zo heb je wel hyperactiviteit maar hyper-concentratie kan men ook hebben, of juist heel positief actief te zijn, de kinderen zijn alleen iets moeilijker en vervelender maar verder bijna altijd heel erg meelevend en sociaal. Vooral in de kinderjaren, denk aan kinderen op de basisschool, zijn deze symptomen het ergst. meestal wordt ADHD in deze periode pas vastgesteld.

het anders functioneren van het brein

Bij mensen met ADHD functioneert het brein anders, dit is niet op een slechtere of mindere manier dan een ‘’normaal brein’’ maar gewoon anders dan de rest. ten eerste blijkt uit onderzoek dat verschillende gebieden in de hersen kleiner zijn dan die van anderen. vooral bij kinderen is dit het geval. ook zijn er verschillende gebieden waar geen asymmetrische ontwikkeling van de hersenhelften is. onderzoekers zagen dit bij kleine kinderen en contacteerde hierbij dat ADHD een erg vroege verstoring in de hersenontwikkeling zou zijn. Echter zijn de hersens niet beschadigd. vooral het doorgeven van signalen in de hersenen gaat anders. de voorste gebieden in de hersenen zijn vaak wat kleiner.

Op het plaatje hiernaast kunt u zien wat een brein van een jongetje van 6 met ADHD verschilt met een jongetje zonder ADHD. de blauwgekleurde vlaktes zijn de dikte en geven dus de groei aan. Hier kunt u dus zien dat de hersenen van het jongetje van 6 met ADHD kleiner zijn dan zonder ADHD. Echter maakt dit voor de intelligentie niet uit.

vier typen ADHD

ADHD wordt vaak opgesplitst in 4 types namelijk:

ADHD-I Het overwegend onoplettende type.

ADHD-H Het overwegend hyperactieve en impulsieve type.

ADHD-C Het gecombineerde type.

ADHD-NAO Het niet anders omschreven/de a-typische vorm.

Hieronder kunt u aflezen wat de verschijnselen hierbij zijn.

1. ADHD-I,

het zogenaamde overwegend onoplettende type.

dit wordt ook wel het ADD type genoemd. ADD is een subtype van ADHD en is simpelweg gezegd ADHD zonder hyperactiviteit. mensen met ADD hebben een enorme ‘’gedachtestroom’’ zij denken dus heel veel na over van alles en nog wat. hierdoor kunnen ADD’ers dromerig of ongeïnteresseerd overkomen terwijl dit iet gelijk het geval is. zij kunnen zich niet goed concentreren op het ding dat op dat moment relevant is. kenmerken van ADD (ADHD-I) zijn: rusteloosheid, snel afgeleid en dat zij impulsief zijn in hun gedrag dit betekent dat de persoon snel handeld zonder daar welbewust over na te denken wat de consequenties daarvan zouden kunnen zijn. iemand met ADD kan het moeilijk vinden om zich op een gesprek te richten omdat hij/zij zich ongewild blijft focussen op alle gesprekken om zich heen.

een ADD’er beschrijft dit als “het luisteren naar een gesprek op de radio, terwijl de uitzending gepaard gaat met heel veel ruis”. wel kunnen deze mensen zich zogenaamd hyperfocussen dat is wanneer hij/zij extreem geconcentreerd is en zich dus helemaal afsluit van de wereld en alleen maar met zijn werk of wat hij/zij ook aan het doen is bezig is.

2. ADHD-H,

het zogenaamde overwegend hyperactieve en impulsieve type.

bij dit type ADHD is de persoon heel erg hyperactief en impulsief wat inhoudt dat de persoon heel druk is voor zichzelf en de rest van de wereld. en de impulsiviteit houd in dat zij zij niet nadenken voor ze wat doen, zo kan een kind gelijk gaan slaan bij boosheid zonder zichzelf tegen te houden, of zeggen wat zij/hij denkt en hierdoor een slechte of kwetsende opmerking maken

3. ADHD-C

het zogenaamde gecombineerde type.

dit type ADHD komt het meeste voor hierbij ben je vooral onoplettend en dromerig maar ook hyperactief en daarom heet het dus het gecombineerde type, ADHD-I en ADHD-H komen hier als het ware samen.

4. ADHD-NAO

het zogenoemde Niet anders omschreven/de atypische vorm.

Dit is wanneer de persoon wel kenmerken van ADHD heeft maar niet precies de types die hierboven staan heeft. deze vorm is er sinds 2013 bijgevoegd hij de types ADHD.

hoe vaak komt ADHD voor?

ADHD komt gemiddeld voor onder 7 tot 8% van de kinderen, bij volwassenen zo’n 2 tot 5%. de stoornis komt in alle, tot nu toe onderzochte landen voor. de stoornis komt vooral voor bij jongens, 3 keer zo vaak als bij meisjes. ongeveer in twee derde van de mensen blijft ADHD aanhouden tot de volwassenheid ongeveer 15% van deze gevallen blijft de stoornis van dezelfde sterkte, 50% van de gevallen wordt de kracht van de stoornis vermindert. soms als ADHD erg aanhoudt in de volwassenheid komt het onder de naam adult attention deficit disorder (AADD) gemeld.

Oorzaken ADHD

ADHD is vooral erfelijk, het kan dus zijn dat de ouders ook ADHD hebben, maar nooit getest zijn op ADHD en dus nooit er van geweten hebben. onderzoek naar ADHD kwam dan ook pas in de jaren 80 op dreef. volgens studies is ADHD vaak erg familiaal wat inhoudt dat het zich in de familie afspeelt. in de meeste onderzoeken zien wij dat ouders en kinderen hier van een 2 tot 8 zo grote kans hebben op ADHD. bij kinderen van ouders met ADHD komt ADHD ook zo’n 75% vaker voor. volgens sommige hersenonderzoekers, zoals Dick Swaab geeft een rokende moeder tijdens de zwangerschap ook een groter risico tot ADHD aan het kind. het is aangetoont bepaalde voeding geen ADHD veroorzaakt maar de effecten van ADHD wel versterkt. uit onderzoek is ook gebleken dat niet per se de suikers en kleurstoffen de effecten veroorzaken, maar elke voedingsstof op zich ook invloed kan hebben op het gedrag van kinderen.

Geschiedenis ADHD

ADHD is van alle tijden, elk kind, ouder of grootouder zou het gehad kunnen hebben. echter wordt het maar sinds de jaren ‘30 erkend als ADHD. voor dat ADHD echt als ADHD benoemd werd, werden deze kinderen “Moeilijk hanteerbare kinderen met gedragsproblemen’’ genoemd. dit soort kinderen werden toen der tijd in een inrichting gestopt en met zware straffen en hardhandig aanpakken geprobeerd beter te laten functioneren. aan een anders functionerend brein werd niet gedacht.

Charles bradley; een medicus, had het idee dat stimulerende middelen een kalmerend effect zou kunnen hebben op deze drukke, ongeconcentreerde en impulsieve kinderen. Charles bradley werd in de jaren ‘30 nogal voor gek verklaart met zijn idee, andere medicus dachten dat gebruik van stimulerende middelen op deze kinder juist voor een groter probleem kwam en de kinderen nog moeilijker werden. Charles dacht hier heel anders over, want bij mensen met overgewicht gaf hij wel vaker stimulerende middelen en hier zag hij dat de dikke kinderen die erg druk waren, vaak een hoop rustiger werden bij het gebruik van de medicijnen. Toen Charles ook daadwerkelijk ging experimenteren met de middelen op kinderen, was het resultaat zoals hij verwachtte. de kinderen met het drukke gedrag, werden rustiger en minder chaotisch. ook was de concentratie van deze kinderen een heel stuk beter, ze konden nu langer hun aandacht bij een opdracht of taak houden. dit was een heel mooie ontdekking maar het duurde nog lang voor dat dit gedrag ook echt als iets erkent werd. de stoornis had nog niet een label gekregen en men wist hier dus vaak ook niet van af. na deze ontdekking werd er langzaamaan meer onderzoek gepleegd naar het anders functioneren van een brein. na veel onderzoek en steeds meer bekendheid van dit drukke gedrag kreeg het de naam ADHD.

Later in de jaren 60’ werd er een nog een ontdekking gedaan over ADHD. Men kwam erachter dat er mensen waren waarbij het brein hetzelfde werd als bij mensen met ADHD dus, concentratieproblemen, overprikkeld en moeite met verwerken van veel informatie. het grote verschil was alleen dat deze personen geen last van hyperactifitijd hadden. Dit fenomeen werd toen ADD genoemd dus, ADHD zonder de H.

eenmaal in de jaren 70 kwam men erachter dat ADHD en ADD meestal niet overgaat wanneer de persoon volwassen wordt. mensen met ADHD bleven de klachten houden in de volwassenheid, wel gaan zij er anders mee om. soms gaat men hier niet goed mee ok en heeft dit een negatief effect op hen zelf. daardoor is er vaak een geval van bijkomende secundaire psychische problemen. denk hierbij aan: Angststoornis, depressie, burn-out, persoonlijkheidsstoornis en OCD. gelukkig kan men van dit soort stoornissen herstellen omdat ons brein zo flexibel is, dit noemen we ook wel Neuroplasticiteit, wat betekent dat de hersenen allerlei verschillende nieuwe verbindingen kunnen maken.

in de jaren 90’ was er weer een grote doorbraak in onderzoek naar ADHD en ADD. er werden nu PET-scans. een PET-scan is een test waarbij met beelden duidelijk gemaakt kan worden dat er iets mis is in het lichaam. dit wordt gedaan met een tracer, een klein radioactieve substantie. deze tracer wordt via de aderen in het lichaam gebracht.

Bijkomende problemen

ADHD gaat regelmatig samen met andere problemen, zoals: stemmingswisselingen, angst zonder enige reden en disruptieve gedragsstoornissen. Disruptieve gedragsstoornissen zijn bijvoorbeeld ODD en CD. ODD is een psychiatrische aandoening. Dat valt onder een gedragsstoornis, het is dus een gedragsstoornis en is soms gepaard met adhd. deze kinderen zouden moeilijk opvoedbaar zijn, ongehoorzaam en vaker in verzet. ook hebben ze vaker ruzie dan normale kinderen en houden zich vaak niet goed aan de regels. zij vinden het vaak moeilijk sociaal te zijn en nieuwe contacten te leggen. ook vinden zij het ook lastig om hun gedachtes en gevoelens te verwoorden en met leeftijdgenootjes te praten, en al helemaal met volwassenen. maar van binnen zijn deze mensen gewoon hele aardige en leuke kinderen, alleen wat moeilijker in de omgang.

CD is: cd is de afkorting van de term Conduct Disorder wat in het nederelands antisociaal gedragsstoornis betekend. deze kinderen vertonen gedrag dat niet acceptabel is. hun gedrag is vaak agressief. sommige zijn erg op hen zelf en gaan weinig met hun leeftijdgenoten om. vaak hebben ze ook een vermindert inlevingsvermogen.

uit onderzoek blijkt dat 25-35% van de mensen met ADHD aan een angst stoornis lijd, wat een psygise aandoening is. men heeft dan constant een angstgevoel terwijl er geen dreigende situatie is. dit soort gevoelens kunnen verholpen worden door medicatie of psychotherapie. ongeveer de helft van de kinderen met ADHD heeft moeite met sociale relaties, niet omdat zij slecht contact kunnen leggen maar omdat hun gedrag door de omgeving wordt opgenomen als storender, opdringerige, dominater, lawaaieriger, vervelender en soms agressiever dan normaal. daardoor kunnen zij door leeftijdsgenoten eerder worden buitengesloten dan anderen kinderen

Dyslexie

Wat is dat Dyslexty? Mensen met dyslexty ervaren een vaak een achterstant in lezen,scrijven en spellen. Dit kunnen alle 3 de punten zijn of een voor een. mensen met dyslexty zijn niet minder intelligent het werken met schriftelijke taal gaat gewoon wat moeilijker.

Veel voorkomend bij mensen met ADHD is dyslexie. Het komt namelijk ongeveer bij 50% van de kinderen met ADHD voor, ook bij ongeveer 25% van de mensen met dyslexie komt ADHD voor

Faalangst

een van de bijkomende problemen kan zijn dat de persoon faalangst ontwikkeld. vaak denken mensen met faalangst dat zij ondanks hun inspanningen op school, dit niets opleveren. men gaat het leren minder leuk vinden, en gaat dus minder aan dit werken en dit zou uiteindelijk tot slechtere prestaties leiden. soms is faalangst ook positief dan helpt het de persoon juist beter functioneren voor een toneelstuk bijvoorbeeld.

De oorzaak van faalangst is niet een ding maar meerdere dingen die samen op de angst inspelen

faalangst wordt onderscheid in drie types:

faalangst voor cognitieve taken, dan gaat het om proefwerken, SO,s en werkstukken.

faalangst voor sociale taken, niet durven te praten of vertellen. Op school hebben zij daar vooral last van tijdens het houden van een spreekbeurt.

faalangst voor lichamelijke taken. dan denkt men dat zij iets niet kunnen met hun lichaam zoals een wedstrijdsport, of een tekening maken.

natuurlijk hebben mensen vaak last van een combinatie van de drie. Bij een spreekbeurt kun je bijvoorbeeld last hebben van cognitieve en sociale faalangst. Dit laat zien aan ingewikkeld faalangst kan zijn.

Slaapproblemen

Ongeveer driekwart van de personen met ADHD heeft last van vermoeidheid. Volgens hen kost alles veel meer moeite en is alles heel zwaar om te doen. Dit verergert ook nog eens om dat 30% hiervan ook problemen heeft met slapen. men gaat vaak te laat naar bed en komen heel moeilijk in slaap. Door medicatie kan dit effect erger worden. wanneer er veel last van het in slaap komen is kan men hiervoor slaappillen gebruiken zoals melatonine. Ook kan men heel bewegelijk slapen en onrustig zijn tijdens de slaap. Na een nacht zijn zij niet tot slecht uitgerust. Hierdoor worden zij steeds moeier omdat ze een zogenaamde slaapschuld opbouwen.

Behandeling van ADHD

ADHD wordt vaak bestreden met medicijnen, de symptomen zoals de hyperactiviteit en impulsiviteit, worden vaak een stuk minder. dit zou voor de rest van de wereld een positieve invloed hebben. bij het behandelen van ADHD is er vaak een behandelprogramma dat afgestemd is op de persoon. al ben ik van mening dat adhd van zelf vaak minder wordt en je er zelf mee leert leven. zou dit voor verschillende mensen goed kunnen werken.

Medicatie

Bij het behandelen van ADHD wordt vaak medicatie voorgeschreven. Hierdoor maakt het lichaam meer dopamine en/of noradrenaline aan of door de remming van de heropname te stimuleren. echter kan medicatie ADHD niet genezen. wel helpen medicijnen de symptomen van ADHD te verminderen, soms niet altijd positief. De effecten kunnen niet altijd goed bevallen. Alle medicijnen die worden voorgeschreven bij ADHD zijn psychofarmaca en worden dus gebruikt om psychische problemen te neutraliseren en verbeteren. De ADHD pillen zoals Ritalin met methylfenidaat zijn een stimulans waaronder ook amfetamine en cafeïne valt. Amfetamine is bijvoorbeeld speed maar wordt ook voorgeschreven als psychofarmaca en kan gebruikt worden tijdens ADHD. Mensen met ADHD reageren heel anders op amfetamine dan normale mensen. Mensen met ADHD worden erg rustig van deze middelen.

wanneer een niet ADHD’er bijvoorbeeld ritalin slikt kan dit de prestaties soms wel helpen.

maar bij een te hoge dosering kan dit men in problemen brengen. men wordt dan juist zeer druk en de concentratie gaat dan juist helemaal omlaag.

bij medicatie van ADHD wordt over het algemeen alleen methylfenidaat en atomoxetine voorgeschreven. wanneer de patiënt meer dan alleen ADHD heeft en dus twee stoornissen of meerdere heeft zou het kunnen dat men ook tricyclische antidepressiva voorgeschreven krijgt of antidepressiva.

Wat doet de medicatie?

dat het de eventuele symptomen van ADHD kan verminderen, dat weten we. maar wat doet het in het hoofd en op het lichaam? Bij bijvoorbeeld Ritalin wat bestaat uit Methylfenidaat de persoon rustiger en geconcentreerder maakt. Deze Methylfenidaat is een psychostimulant en is sinds de jaren 60 als een geneesmiddel geregistreerd. In de hersenen maakt het dopamine aan. Dit is noemen we een neurotransmitter of overdrachtsstof. dit gaat op in de hersenen en werkt met de zenuwcellen, het laat verschillende zenuwcellen een stofje aanmaken waardoor men geconcentreerd wordt. het lichaam maakt dan meer dopamine aan, dit stofje zorgt er voor dat men meer aandacht kan vasthouden op hun taken.

Mogelijke bijwerkingen medicatie

de medicijnen die je toegediend krijgt wanneer je ADHD hebt zijn niet bepaalt zonder risico’s. er zijn een hoop mogelijke bijwerkingen. hieronder vermeld ik er een paar met beschrijving

– gewichtsverlies

De werkzame stof in de ADHD pil werd hier voor vroeger ook gebruikt als afvalmethode.

-Anorexia

Dit slaat op het verminderde eetlust dat optreedt.

-groeiproblemen

Vanwege het verminderde eten en gewichtsverlies groeien de kinderen die dit gebruiken minder snel

-duizeligheid

-tics, onwillekeurige bewegingen.

-spontaaniteidsverlies

zomaar dingen zeggen en zomaar leuke dingen uitvoeren gebeurt minder.

-angst

Dit is geen natuurlijke angst dit komt doordat er stofjes opgewekt worden waardoor het angstgevoel komt , meestal is dit dus angst zonder enige goede reden

Het nare van deze medicatie is dat alle merken pillen anders zijn, de ene pil kan beter vallen dan de ander. daarom moet men blijven uitproberen en doses vergelijken om te kijken welke het beste gaat. Dit is een typisch geval van ‘’Try and error’’ Proberen en falen totdat het goed gaat.

Mijn ervaring met ADHD

Mijn ervaring met ADHD begint rond groep 4, wanneer ik naar altrecht moet om mij te laten onderzoeken en testen op ADHD. Met mijn moeder ben ik naar Nieuwegein gefietst, tijdens schooltijd om met mij naar een mevrouw in een kantoor te gaan. de mevrouw stelde mij en mijn ouders allemaal vragen. Deze mevrouw zou mij de stempel ADHD gaan geven, wat de school toen graag wou hebben zodat zij mij beter zouden kunnen helpen.

ik was nooit erg oplettend in de klas en daar heb ik nu nog last van. omdat ik sommige dingen op de middelbare school hierdoor niet goed weet, zoals de tafels. Ik had het gewoon niet door wanneer ik weg droomde. wel weet ik nog goed, dat ik heel erg sociaal was. Ik was met iedereen vrienden, en ik wou met iedereen vrienden zijn. tekenen en dingen bedenken zoals strips of ‘’uitvindingen’’ vond ik geweldig, al was ik slecht in tekenen en knutselen was ik ook niet zo goed in.

Ik was erg druk volgens mijn juffrouwen en ook erg vervelend. ik zij alles wat ik wilde, ik dacht dus niet na voor ik wat zij. dat was dan ook wel de reden dat ik vaak bij de adjunct-directeur Elly moest werken, volgens de juf kon ik dan beter werken. het klopte wel, dat ging beter wel was het heel saai.

Wel erg fijn aan mijn ADHD vond ik dat ik altijd energie had, ik was een soort superman die constant energie drankjes ophad. ik was zo erg energiek. Ook voelde ik me niet gestresst en deed ik waar ik zin in had. Ik ging graag in discussie met de juffrouw omdat ik vond dat ik altijd gelijk had.

na een tijdje heen en weer rijden naar altrecht, het gebouw waar ik getest werd. kwamen de mensen daar er uit dat ik ADHD had. dit deed mij zelf niet veel, ik vond het wel best. Maar nu ik deze stempel had gingen de juffrouwen tegen mijn ouders vertellen dat ik misschien beter medicijnen zou kunnen nemen om rustiger te worden. mijn ouders waren er eerst erg op tegen maar na een tijdje hebben ze de beslissing genomen om het toch te doen.

Toen de medicijnen kwamen, kwamen de effecten. rust ik mijn hoofd, meer overzicht, minder vervelend voor de juf. maar het was niet alleen maar blijheid, ik was veranderd zoals mijn moeder het altijd zij in een “zombie” ik toonde geen emoties meer en de altijd vrolijke en altijd bezige Jelle was weg. voor mijn school hielp het wel, ik kon meer doen tijdens lessen en lette meer op. maar voor de rest was ik niets, geen blijheid en geen drukheid. Ik voelde mij niet meer mezelf, ik was ook eenzaam, maar ik wist niet precies waarom. in deze tijd gebruikte ik ritalin. het moeilijke hieraan was dat de pillen om de 3 uur ingenomen moesten worden en dat de juf er dus aan moest denken. vaak vergat ik de pillen dan ook.

Het vervelden is dat je na lang gebruik verslaaft raakt aan deze pilletjes en het stoppen er mij moeilijk is. In die tijd was ik verhoogt van dosis, waar ik op tegen was want ik was bang voor de pilletjes. dit ging goed maar er was nog steeds weinig effect en de pilletjes vergat ik vaak. toen ben ik gestopt met de ritalin en ben ik overgegaan op concentra. mijn eerste reactie was dat het een erg grote pil was. ik was er dan ook wel een beetje bang voor, straks voel ik weer helemaal niets. het fijne aan deze pil was dat ik de pil niet meer kon vergeten nu, deze werkte de hele dag, daarom was hij ook zo groot. met deze pil ging het wel beter maar na een tijd kwamen er weer bijwerkingen, deze keer iets heftiger. Ik had heel veel minder eetlust, en in slaap komen was moeilijk. Daarom slikte ik er ook slaappillen bij, hierdoor kwam ik wel lekker snel in slaap. Op school ging alles goed ik was niet druk en wel sociaal maar ik voelde me niet mezelf.

Na een tijd kwam het ergste van heel dit verhaal. Ik kreeg depressies, zomaar. Ik kreeg een extreme zelfhaat en voelde me vooral niet blij. Ik voelde mij alsof ik niet goed genoeg was voor deze wereld,en nutteloos was.Ik had ook veel gedachten over zelfmoord, ik was er van overtuigt dat het toch niet uitmaakt want ik was toch een niemand. ik ging tekeer tegen mijn moeder en op een dag stond ik zelfs voor het raam klaar om eruit te springen. Mijn moeder stond in de deuropening, bang. Ik was helemaal van het padje af, hoe dat kwam ik had geen idee. Door al dit slikte ik gewoon die pillen door, ik wist niet dat het daardoor kwam. Mijn vader was vaak laat thuis en maakte mij dus niet door als ik thuis was s middags, ik sloot mij s avonds af en keek naar buiten of speelde spelletjes op de computer. ik dacht op een heel rare manier, waarom weet ik niet, als ik terugdenk aan die periode weet ik alleen nog hoe ik vaak over mijzelf dacht. Ik dacht: “Ik ben Jelle, een waardeloos kut joch, ik ben stom en ik moet dood”.

Zo dacht ik, ik schrok zo van mijn gedachten want op een dag waren de depressieve tijden over. Ik had het idee dat het door de pillen kwam. Toen ben ik gestopt, niet omdat mijn moeder, vader of dokter dat wou maar omdat ik het wou.Ik was zo bang om nogmaals in zo’n situatie te komen. De eerste paar dagen was ik chagrijnig en had ik veel hoofdpijn, afkickverschijnselen. Ik was namelijk verslaaft aan dat “Zelfmoordpilletje”. Toch wou ik nooit meer zo’n ding innemen.

Uiteindelijk was ik drukker en chaotischer zonder pil, maar ik was weer mijzelf. Ik had mijzelf voorgenomen om echt mijn best te doen, en te laten zien dat ik zonder kon. En dit lukte, in groep 8 had ik mijn cito’s en haalde hier een score van 539! Hier bleek uit dat ik Havo kon gaan doen. Jammer genoeg hadden mijn juffrouwen mij heel het jaar gevolgd en wisten vooral van mijn drukheid on georganiseerdheid. zij wisten niet echt van heel mijn situatie. De juffrouwen stuurde mij naar het VMBO. dit werd een drukke, maar leuke tijd. Zonder pilletjes

De pilletjes hielpen mij bij het vinden van rust in mijn hoofd en rust voor de juf, ook was mijn basisschool vast heel blij met de extra toeslag van de overheid,door de ADHD constatering. Wel erg jammer van mijn basisschool dat ik de kans niet kreeg om havo te doen, maar het gaat mij lukken en ik zou niet opgeven tot ik dat haal, zonder pillen (;

Conclusie

Bronvermelding

https://www.apanta-ggz.nl/kinderen-16-jaar/waar-heb-je-last-van/gedragsstoornissen/een-gedragsstoornis-wat-is-dat/

http://www.gedragsproblemen-kinderen.info/Informatie-gedragsproblemen

http://www.balansdigitaal.nl/stoornissen/odd-cd/wat-is-odd-cd

https://nl.wikipedia.org/wiki/Gedragsstoornis

https://nl.wikipedia.org/wiki/Oppositioneel-opstandige_gedragsstoornis

https://nl.wikipedia.org/wiki/Antisociale_gedragsstoornis

https://www.karakter.com/media/21309/gedragsstoornissen.pdf

https://nl.wikipedia.org/wiki/ADHD

https://nl.wikipedia.org/wiki/Aandachtstekortstoornis

https://nl.wikipedia.org/wiki/Impulsiviteit