– Wat is het verschil op de kijk op de doodstaf?
Er zijn verschillende soorten van wetten. Federale laws gelden voor iedereen in de Verenigde Staten. State law is van toepassing op mensen die wonen of werken in een bepaalde staat.
Wat is Federal law?
Federal law zijn regels die gelden in de Verenigde Staten. Deze wetten toe te passen in elke staat, zoals:
��� Vreemdelingenrecht
��� Faillissementswetgeving
��� Sociale Zekerheid en Supplemental Security Income (SSI) wetten
��� federale antidiscriminatiewetgeving en burgerrechten die beschermen tegen raciale, leeftijd, geslacht en discriminatie handicap
��� Patent en wetten op het auteursrecht
��� federale strafwetgeving zoals wetten tegen fiscale fraude en valsemunterij
Wat is State law?
Er zijn 50 staten elk heeft zijn eigen systeem van wetten en rechtbanken die af te handelen:
��� Criminele zaken
��� Echtscheiding en familiezaken
��� Welzijn, bijstand en Medicaid zaken
��� Wills, erfenissen en landgoederen
��� Onroerend goed en andere eigendommen
��� Business contracten
��� Lichamelijk letsel zoals van een auto-ongeluk of een medische fout
��� Werknemers compensatie voor de
http://www.lawhelp.org/resource/the-differences-between-federal-state-and-loc
De Verenigde Staten Grondwet voorziet in een federale regering die superieur is aan regeringen in zulke zaken als de autoriteit voor internationale zaken, landsverdediging, en valuta gerelateerde zaken regelen. De Veertiende wijziging van de Amerikaanse grondwet maakt de Bill of Rights van toepassing zijn op elk van de staten. De federale wet regelt zaken als wetgeving aangenomen door het Amerikaanse Congres, executive orders van de president, en de beslissingen van de federale rechtbanken die de Amerikaanse grondwet te interpreteren. Het Amerikaanse Hooggerechtshof is de hoogste autoriteit van de federale wet. Federale wetten worden gecodificeerd in de VS Code.
wet van de staat, aan de andere kant, is de wet die regelt in elke afzonderlijke staat. Staat wetten worden doorgegeven door de staat wetgever en ondertekend door de gouverneur van een staat. Staat wet bestaat in combinatie met-en soms in conflict met de federale wetgeving. Bij conflicten voordoen, is het de federale rechtbanken die de problemen op te lossen.
http://www.federalcrimefaq.com/what-is-the-difference-between-federal-law-and-state-law/
Federale wet is het lichaam van wet opgericht door de federale overheid van een land. Een federale regering wordt gevormd wanneer een groep van politieke eenheden, zoals de Staten of provincies join samen in een Federatie, inlevering van hun persoonlijke soevereiniteit en vele bevoegdheden aan de centrale regering terwijl behoud of andere beperkte bevoegdheden worden gereserveerd. Dientengevolge, bestaan twee of meer niveaus van de overheid binnen een gevestigde geografisch gebied. Het lichaam van het recht van de gemeenschappelijke centrale regering is de federale wet
https://en.wikipedia.org/wiki/Federal_law
In de Verenigde Staten, staat de wet verwijst naar de wet van elke afzonderlijke Staten van de Verenigde Staten.
De vijftig Amerikaanse staten zijn afzonderlijke vorsten, met een eigen staat grondwetten, regeringen, en staat rechtbanken. Alle staten hebben een wetgevende macht die staatsstatuten uitvaardigt, een uitvoerende tak die staat regelgeving op grond van wettelijke toestemming kondigt en een rechterlijke macht die van toepassing is, interpreteert, en zo nu en dan kantelt zowel staats-statuten en reglementen, evenals lokale verordeningen. Zij behouden plenaire macht om wetten met betrekking tot niets gepre��mpt door de federale grondwet, federale wetten of internationale verdragen die door de federale Senaat geratificeerd te maken. Normaal gesproken staat hoogste rechterlijke instanties zijn de laatste vertolkers van staatsinstellingen en staatswet, tenzij hun interpretatie zelf een federale kwestie presenteert, in welk geval een beslissing tot het US Supreme Court kan beroep worden ingesteld door middel van een verzoek tot dagvaarding van certiorari. Staat wetten zijn drastisch gedivergeerd in de eeuwen sinds de onafhankelijkheid, in de mate dat de Verenigde Staten niet als een rechtssysteem met betrekking tot de meerderheid van de soorten van het recht van oudsher onder controle van de staat kan worden beschouwd, maar je moet als 50 afzonderlijke systemen van het aansprakelijkheidsrecht worden beschouwd, familierecht, vermogensrecht, contractenrecht, strafrecht, en ga zo maar door.
De meeste gevallen worden geprocedeerd in de rechtbanken en te betrekken en verweren onder staatswetten. In een rapport 2012, het National Center for State Courts ‘Court Statistics Project vond dat de staat rechtbanken ontvangen 103.500.000 onlangs ingediend gevallen in 2010, die bestond uit 56.300.000 verkeer gevallen 20,4 miljoen strafzaken, 19,0 miljoen civiele zaken, 5,9 miljoen binnenlandse relaties gevallen en 1,9 miljoen juveniele gevallen. In 2010, staat hoven van beroep ontvangen 272.795 nieuwe gevallen. Ter vergelijking, alle federale rechtbanken in 2010 ontvingen samen slechts ongeveer 282.000 nieuwe civiele zaken, 77.000 nieuwe strafzaken, en 1,5 miljoen faillissementen, terwijl de federale hoven van beroep kreeg 56.000 nieuwe gevallen.
https://en.wikipedia.org/wiki/State_law_(United_States)
Er is een verschil tussen de gerechtelijke structuur op federaal (landelijk) niveau en op statelijk niveau (hier: Californi��). Op federaal niveau bestaan er binnen de Verenigde Staten 94 District Courts en 13 Appeal Courts, deze zijn vergelijkbaar met rechtbanken en gerechtshoven. Er is ����n U.S. Supreme Court. Rechtszaken die op federaal niveau kunnen worden aangebracht zijn zaken die betrekking hebben op een inbreuk van de U.S. Constitution (grondwet van de Verenigde Staten), zaken met betrekking tot internationaal recht, geschillen tussen twee of meer staten, zaken met betrekking tot faillissement en zaken met betrekking tot ambassadeurs of politici.
De staten binnen de Verenigde Staten hanteren een juryrechtspraak. Dit betekent dat de schuldvraag en soms ook de strafmaat niet door de rechter worden bepaald, maar door een jury die een proportionele afspiegeling van de mensen in de samenleving behoort te zijn.
Er zijn twee soorten jury���s: een petit jury en een grand jury. De petit jury wordt ook wel de trial jury genoemd en bestaat uit 12 willekeurig gekozen mensen. Deze jury woont het hele proces bij, bepaalt of iemand schuldig is of niet en in sommige gevallen zelfs wat voor straf iemand krijgt. De grand jury bestaat eveneens uit 12 leden. Deze jury is slechts betrokken bij de fase v����r het daadwerkelijke proces en dan alleen in strafzaken. Zij bezien de zaak en het bewijs van de openbare aanklager en bepalen of er genoeg bewijs voorhanden is om daadwerkelijk een rechtszaak te beginnen. Grand jury���s zijn bedoeld als extra waarborg, om te voorkomen dat een openbare aanklager alleen op zijn woord moet worden geloofd als hij iemand wil aanklagen.
Voor de algemene structuur van het federale rechtssysteem in de Verenigde Staten kunt u eveneens het hoofdstuk ���Verenigde Staten��� op de website van PrisonLAW raadplegen. In deze paragraaf zal de statelijke gerechtelijke structuur van Californi�� uiteen worden gezet.
De meerderheid van de zaken in de rechtbanken van Californi�� beginnen bij de ���Trial Courts���, ook wel ���Superior Courts��� genoemd. De Trial Courts bevinden zich in ieder van de 58 provincies in Californi��. Met vestigingen in meer dan 450 locaties behandelen deze rechtbanken civiele, strafrechtelijke en overige zaken.
Het volgende niveau binnen de gerechtelijke structuur van Californi�� bevindt zich bij de ���Courts of Appeal���. Dit zijn de gerechtshoven waar hoger beroep kan worden ingesteld tegen beslissingen van rechters bij de Trial Courts. De wetgever heeft de staat Californi�� geografisch onderverdeeld in zes hoger beroep districten. In elk van de zes districten kan hoger beroep worden ingesteld.
De ���Supreme Court��� dient als hoogste rechtbank in de staat. De Supreme Court heeft discretionaire bevoegdheid om beslissingen van de Courts of Appeal te herzien. Daarnaast moet de Supreme Court het beroep in iedere zaak herzien wanneer er door een Trial Court de doodstraf is opgelegd.
De Supreme Court bestaat uit zeven rechters die worden aangewezen door de gouverneur van de staat. De beslissingen van de Supreme Court zijn bindend voor alle andere rechtbanken van de staat. De Supreme Court heeft haar hoofdzetel in San Francisco maar doet daarnaast eveneens regelmatig uitspraken in Los Angeles en Sacramento.
http://www.prisonlaw.nl/landen/noord-amerika/californie?showall=&start=2
Doodstraf
Behalve gevangenisstraffen kennen 37 van de 50 Verenigde Staten van Amerika als strafoplegging de doodstraf. Ook de federale overheid en het leger hebben de mogelijkheid executies uit te voeren. Per staat zijn de wetten, motiveringen en methodes rondom het recht mensen ter dood ter veroordelen verschillend. Over het algemeen wordt de dodelijke injectie het meest toegepast. Daarnaast heeft een aantal staten ook de elektrische stoel, vergassing, ophanging of het vuurpeloton als executiemiddel ter beschikking. Binnen Amerika is de doodstraf voor velen een controversieel discussiepunt. Er zijn zowel veel voor- als tegenstanders ten aanzien van deze strafoplegging.
Federale staten
In Amerika is de wetgevende macht toebedeeld aan het Congres, de president van de Verenigde Staten heeft de uitvoerende macht en als derde is er de rechterlijke macht met aan de top het Hooggerechtshof. Echter moet direct opgemerkt worden dat de Verenigde Staten van Amerika bestaan uit 50 staten die in zekere mate onafhankelijk van de federale overheid kunnen handelen. Er is daardoor ook een verdeling van macht tussen de federale overheid en de staten. De federale overheid heeft zijn eigen materi��le strafrecht en strafvordering. En ook de Staten hebben hun eigen machtenscheiding en hun eigen materi��le strafrechtbepalingen en strafvordering. Er is dan ook geen uniform Wetboek van Strafrecht of Wetboek van Strafvordering zoals wij die kennen.
Terminologie
Substantive criminal law : Materieel strafrecht
Law of criminal procedure : Formeel strafrecht / strafprocesrecht
Constitution : Grondwet
Rechtshandhavingsinstanties
Amerika kent verschillende rechtshandhavinginstanties. Onder de federale overheid vallen onder meer Federal Bureau of Investigation (FBI), Drug Enforcement Administration (DEA) en Bureau of Alcohol, Tobacco and Firearms. Onder andere de gemeentepolitie en Parks Highway Patrol vallen onder de verantwoordelijkheid van de Staten. Wie wat doet en waarvoor verantwoordelijk is hangt af van waar het misdrijf zich heeft voorgedaan. Gaat het om een statenoverschrijdend misdrijf, of betreft het een nationaal belang, dan is het een federale zaak. Daarnaast zijn er een aantal misdrijven die per definitie onder de federale bevoegdheid vallen, zoals valsemunterij, drugshandel en mensensmokkel. Binnen het Amerikaanse strafrechtstelsel bestaan dus zowel federal offences (federale misdrijven) als state offences (staat delicten).
Stel de politie hebben een Amerikaanse man, John Doe, aangehouden op verdenking van een winkeloverval en hebben hem zijn rechten voorgehouden. Na deze aanhouding wordt overgegaan tot de booking. Dit houdt in het opnemen van zijn gegevens, waaronder het fotograferen van de verdachte en het afnemen van zijn vingerafdrukken. Hierna volgt de arrestatie en het verdere onderzoek.
http://wetenschap.infonu.nl/recht-en-wet/34978-beginselen-van-het-amerikaanse-strafrecht.html
De doodstraf is een legale bestraffing voor veroordeelden in 31 van de 50 Verenigde Staten van Amerika. De federale overheid en het leger hebben ook het recht mensen ter dood te veroordelen. Iedere staat die de doodstraf toepast heeft zijn eigen wetten wat betreft de methode van de terdoodbrenging en de misdaden die de doodstraf rechtvaardigen. Voordat het federale hooggerechtshof het executeren van minderjarigen in 2005 afschafte, waren de Verenigde Staten een van slechts acht landen die de doodstraf toepassen op veroordeelden van onder de achttien jaar oud.
Voor veel Amerikanen blijft de doodstraf een controversieel punt. Vele organisaties en prominente Amerikanen hebben zich in het debat gemengd. Voor- en tegenstanders baseren zich op zowel emotionele, morele als praktische argumenten.
Tussen 1973 en 2005 werden 7254 mensen ter dood veroordeeld. Van hen zijn er inmiddels ca. 1000 ge��xecuteerd en zitten er nog 3359 in de dodencel. 2403 mensen werden in hoger beroep vrijgesproken of tot een andere straf veroordeeld; ongeveer 270 veroordeelden stierven in de dodencel als gevolg van natuurlijke oorzaken, moord of zelfmoord. 176 van de 7254 veroordeelden werd gratie verleend door de gouverneur van hun staat.
Het verschilt per jurisdictie welke veroordeelden ter dood veroordeeld kunnen worden. Alle staten die de doodstraf kennen, de federale overheid ��n het leger beschouwen moord als een misdaad die bestraft moet kunnen worden met de dood. Andere zulke misdaden zijn hoogverraad, ontvoering met gebruik van geweld (in Idaho, Georgia, Kentucky en South Carolina), het kapen van een vliegtuig (in Georgia en Mississippi), verkrachting van iemand onder de twaalf jaar (Louisiana) en spionage. Op de lijst van het Amerikaanse leger staan vijftien misdaden waarop de doodstraf kan staan, maar een aantal is slechts van toepassing in tijden van oorlog (zoals desertie).
In 1994 werd door president Clinton de mogelijkheid voor het opleggen van de doodstraf sterk uitgebreid. Sindsdien is het aantal executies verdrievoudigd.
Desondanks zijn sinds 1964 geen mensen meer ge��xecuteerd voor een veroordeling voor iets anders dan moord of terrorisme. Iedereen die in 2002 in de dodencel zat was veroordeeld voor het plegen van een moord.
In de meeste staten zijn voor een veroordeling tot de doodstraf strafverzwarende omstandigheden vereist. De openbaar aanklager kan dan de misdaad plus de omstandigheden ten laste leggen en de doodstraf eisen. Wanneer de jury de misdaad met strafverzwarende omstandigheden bewezen heeft verklaard, zal een nieuwe procesronde volgen. Hierbij wordt de straf vastgesteld. De raadsman van de verdachte zal strafverlichtende omstandigheden aanvoeren, de openbaar aanklager zal de strafverzwarende omstandigheden benadrukken. De jury kan dan al dan niet de doodstraf opleggen