Inleiding
Deze presentatie gaat over het Sant’Ignazio. Het is een kerk die naar mijn mening van buiten niet een van de mooiste en frivoolste kerken is. Dit komt omdat hij erg donker en grauw overkomt. Het interieur van de kerk is het tegenovergestelde: het is kleurrijk en overal waar je kijkt zie je fresco’s. We gaan het dan ook veel over deze fresco’s en hun makers hebben. De barokbouw en de Jezu??eten komen ook nog ter sprake.
Algemene informatie
Bouwgeschiedenis
Op de plek waar eerst het Sant’Ignazio staat stond eerst het SS. Annunziata. Deze kerk is met erg veel moeite gebouwd, omdat er steeds te weinig geld was. Toen het eindelijk af was bleek al snel dat de kerk niet groot genoeg was voor meer dan 2000 studenten die kwamen. Jammer genoeg kon er niet uitgebreid worden op de constructie van de kerk zelf. Paus Gregorius XV was erg begaan met de kerk en besloot opdracht te geven om de kerk af te breken en er een nieuwe voor in de plaats te zetten. Kardinaal Ludovico Ludovisi aanvaardde het idee en er werden meteen een aantal architecten ingehuurd. Dit waren onder andere Carlo Maderno en Orazio Grassi. In 1626 werd de kerk eindelijk afgebroken en in 1650 werd de bouw afgerond. Het interieur was toen nog niet klaar. Het is 90 meter lang en 50 meter breed. De hele naam van deze nieuwe kerk is ‘Sant’Ignazio di Loyale a Campo Marzio’ en is een eenbeukige kerk met veel zijkapellen. Het is vernoemd naar de stichter van de Jezu??eten, Ignatius van Loyala. Uiteindelijk werd de kerk ingewijd in 1722.
De kerk hoort bij het Collegio Romano. Dit is een van de gebouwen van de Gregoriana universiteit. De kerk hoort dus bij een universiteit. Het staat erg goed bekend, want het heeft al veel pausen opgeleid. Daarom komen veel studenten van over de hele wereld komen hier hun opleiding volgen.
De kardinale leider van de kerk is kardinaal-diaken Roberto Tucci, S.J. Dit is een titulaire functie in de kerk en deze man heeft dus geen bevoegdheid om de kerk te besturen. Er zijn niet heel veel mensen die deze titel krijgen.
Jezu??eten
De belangrijkste kerk voor de jezu??eten in Rome is de Il Ges?? en daarna het Sant’Ignazio.
Jezu??eten wordt ook wel de soci??teit van Jezus genoemd. De soci??teit is opgericht in Parijs in 1534, maar pas in 1540 kregen ze een fiat van paus Paulus lll en is de orde dus officieel. Het is opgericht door een paar studenten en de belangrijkste daarvan is Ignatius di Loyala. De reden waarom de orde is opgericht is om hulp te bieden aan je naaste en dan vooral de zieken. De reden waarom de orde is opgericht is om hulp te bieden aan je naaste en dan vooral de zieken. De jezu??eten zijn een orde van mannelijke religieuzen in de Katholieke Kerk. Deze mannen zijn totaal gehoorzaam aan het heilige schrift, geloofswaarden en kerkelijke hi??rarchie. Toen Ignatius overleed in 1556 waren er nog maar 1000 jezu??eten. Inmiddels is het de grootste katholieke mannelijke orde en heeft het 19000 leden. ‘?n van die leden is Paus Fransiscus, de paus van nu. Dit is de eerste jezu??et ooit die gekozen is als paus. De leider van de jezu??ten is een generaal-overste. Deze persoon bestuurt de orde en bepaalt dus wat er gebeurd.
Exterieur
Barok
Het Sant’Ignazio is een barokke kerk. Dit komt omdat hij is ge??nspireerd op de Il Ges??, die ook in Rome staat. De gevel is bijvoorbeeld bijna letterlijk overgenomen. Ze hebben bijna dezelfde vormen en zijn allebei van travertijn gemaakt. Het plein waaraan de kerk ligt heeft een erg fijn karakter en meerdere gebouwen waaraan je goed kunt zien dat de gevels de barokke stijl hebben. Om de kerk heen staan vijf paleisjes die dienen als toneeldecor voor de kerk.
De barok duurt ongeveer van 1575 tot 1750 en er zijn een paar kenmerken van deze stijl waaraan je duidelijk kunt zien dat deze kerk tot de barokke stijl hoort. Zo is de kerk symmetrisch: als je voor de kerk gaat staan en je doet hem doormidden, dan is die gespiegeld aan elkaar. Ook zijn er veel ingewikkelde patronen, dit kun je goed zien net iets onder de gevel en helemaal bovenin de punt van het gebouw. Wat ook typisch barok is zijn de goddelijke elementen op het gebouw. Net onder de gevel zit een teken waar ‘IHS’ op staat. Het zijn de eerste drie hoofdletters van Jezus in het Grieks. Ignatius van Loyala koos dit als zijn logo voor de Jezu??eten en zij gaven er ook andere betekenissen aan. Bijvoorbeeld: Iesum habemus socium (Wij hebben Jezus als metgezel). De tegenstanders van de jezu??eten maakten er Iesuitae habent satis (De jezu??eten hebben genoeg) van.
Interieur
Barok
Ook het interieur straalt barok uit. De schilderingen laten dit goed zien. Er is bijvoorbeeld erg veel diepte gebruikt en er is veel beweging bij de afgebeelde personen. Wat ook typisch is voor de barok is het licht/donker contrast, wat ook erg veel in de schilderingen zit. Voor de rest is het van binnen een erg kleurrijke kerk en is er een grote hoeveelheid goud, marmer, edelstenen en fresco’s aanwezig. Er worden veel concerten gegeven in de kerk, omdat er een erg goede akoestiek is.
Andrea Pozzo
De schilder die al deze fresco’s heeft gemaakt heet Andrea Pozzo. Hij is geboren in Oostenrijk en studeerde geesteswetenschappen bij een jezu??etenschool. Hij is dus zelf ook jezu??et. Toen zijn vader zag dat hij zeer artistiek was aangelegd stuurde hij hem naar Palma il Giovane. Deze persoon was in die tijd een zeer goede kunstenaar. Hier heeft hij drie jaar in de leer gezeten en toen heeft hij bij een onbekende kunstenaar de technieken van de barok geleerd. Toen hij alle technieken had, maakte hij schilderingen in de Il Ges?? en in de Sant’Ignazio. Hierna had hij ook nog architectonische plannen voor de Ljubljana kathedraal. Deze waren gebaseerd op de Il Ges?? en het Sant’Ignazio. Toen hij op het punt stond om zijn laatste jezu??etenkerk te maken overleed hij.
Plafondschilderingen
De architecten hadden grootste plannen voor deze twee na grootste jezu??etenkerk. Het moest dan ook vooral veel versierd zijn en er moest een grote koepel op komen net zoals bij de Il Ges??. Er zijn twee verhalen waarom de koepel er toch niet gekomen is. ‘?n ervan was toen de bouw van de kerk bijna was afgerond bleek dat er niet genoeg geld meer over was om er een koepel op te zetten en het andere verhaal is dat de koepel het licht van de bibliotheek van een klooster tegen zou houden. We komen wel meteen bij een van de bijzonderste dingen van de hele kerk en dat is de schijnkoepel. Andrea Pozzo heeft dus een koepel geschilderd op het platte plafond en als je op de markering (een ronde porfieren schijf in de marmeren vloer) gaat staan en het licht is aan lijkt het net alsof er een echte koepel is. Als je op deze markering gaat staan kun je ook de andere plafondschilderingen met de trompe-l’oeil techniek zien en zie je dus diepte. Als je doorloopt zie je de diepte niet meer en dit is wel een beperking van deze techniek. Dit is een mooi voorbeeld van schijnarchitectuur.
Waarom we de diepte zien komt doordat tussen onze ogen tussenruimte zit. Daarom ontstaat er binoculaire dispariteit. Bij de normale situatie: het beeld op ons netvlies in het rechteroog is anders dan in ons linkeroog. Hierdoor kunnen we de afstand bepalen van een voorwerp. Als we bewegen verandert het beeld op ons netvlies en verplaatst het object in ons gezichtsveld.
Bij de trompe-l’oeil is er ook verandering van het beeld op ons netvlies als we naar iets plaats kijken. Alleen de veranderingen van het schilderij zelf veranderen niet. Daarom zien we de diepte.
Een andere fresco die Andrea Pozzo gemaakt, de triomf van Ignatius, is meteen te zien als je de kerk binnen komt lopen en naar boven kijkt. Ook bij deze schildering is er gebruikt gemaakt van de trompe-l’oeil techniek. Aan de zijkant zitten een paar echte ramen en de rest is geschilderd.