Het Verdrag van Brussel oftewel het Pact van Brussel was een overeenkomst die op 17 maart 1948 gesloten werd door vijf West-Europese landen: Frankrijk, Groot-Brittanni??, Belgi??, Nederland en Luxemburg. Het idee achter dit verdrag was een West-Europese samenwerking op militair gebied die ook de samenwerking zou versterken met de Verenigde Staten. Het Verdrag van Brussel was een reactie van het Westen op de Praagse Coup.
De Verenigde Staten wilden echter na de Tweede Wereldoorlog weer ge??soleerd worden van de rest van de wereld. De gedachte hierover veranderde naar aanleiding van de Sovjetblokkade van Berlijn. De Verenigde Staten openden officieel gesprekken met de leden van het Pact van Brussel en Canada. Als gevolg hiervan werd de NAVO opgericht op 4 april 1949. Het Verdrag van Brussel bleef bestaan tot 1954, waarbij het opging in de WEU.
Verdrag Parijs
Op 18 april 1951 ondertekenden Frankrijk, Duitsland, Itali??, Nederland en Luxemburg het Verdrag van Parijs. Dit verdrag betekende dat de productie en prijzen met betrekking tot kolen en staal niet meer nationaal werd geregeld, maar een supranationaal orgaan zou deze taak overnemen.
Verdrag Rome
Op 25 maart 1957 werd het Verdrag van Rome ondertekend, en het zou op 1 januari 1958 in werking treden. Het verdrag werd ondertekend door Belgi??, de Bondsrepubliek Duitsland, Frankrijk, Itali??, Luxemburg en Nederland.
Verdrag Brussel 1967/1968
Het verdrag van Brussel dat op 8 april 1965 werd ondertekend door Belgie, Duitsland, Frankrijk, Itali??, Luxemburg en Nederland resulteerde in ‘?n Raad en Commissie van de Europese Gemeenschappen. Het zou betekenen dat de EGKS, de EEG en de EGA werden vervangen door ‘?n Raad van de Europese Gemeenschappen ook wel ‘de Raad’ genoemd en de Hoge Autoriteit van de EGKS, de commissie van de EEG en de EGA werden vervangen door de Commissie van de Europese Gemeenschappen (‘de Commissie’)
Europese Akte
De Europese Akte is op twee datums getekend namelijk 17 en 28 februari en het is van kracht sinds 1 juli 1987. De inhoud van het verdrag is opgedeeld in twee gedeeltes:
Verschillende punten werden veranderd uit vorige verdragen. Het bestaan van de Europese Raad werd wettelijk erkend en de EPS werd opgericht om de buitenlandse politiek te co??rdineren. Het was de voorloper van het Gemeenschappelijk Buitenlands en Veiligheidsbeleid.
Het opheffen van barri??res met betrekking tot het verkeer van handel en personen en meer een eenheid maken van Europa was de doelstelling van dit verdrag.
Verdrag Maastricht
Na dit verdrag ontstond in 1992 de Europese Unie uit de Europese Gemeenschap. Het was een basis voor de oprichting van de Economische en Monetaire Unie en voor de euro als munteenheid voor de lidstaten. Tevens kwamen meer gebieden dan economie en kernenergie onder Europees beleid terecht. Buitenlands- en veiligheidsbeleid, sociaal beleid en onderdelen van de beleidsterreinen van justitie en binnenlandse zaken waren uitbreidingen van de EG-verdragen.
Het was een compromis tussen een federale staat Europa en een Europa opgedeeld in kleine landen. De volgende drie pijlers zouden ontstaan:
– De Europese Gemeenschappen
– Het Gemeenschappelijk Buitenlands- en Veiligheidsbeleid
– De Economische en Monetaire Unie
Verdrag Amsterdam
Het Europese Parlement zou op meer terreinen de rol van medewetgever in medebeslissingsprocedures verkrijgen.
Tevens zouden de taken van de EU worden uitgebreid, namelijk het ontwikkelen van een hoog werkgelegenheidsniveau.
Dit verdrag breng als eerste grondrechten met zich mee en lidstaten kunnen gestraft worden als niet aan deze grondrechten word voldaan.
Het verdrag geeft alleen geen antwoord op een zeer belangrijke vraag, namelijk hoe het effici??nt kan blijven naarmate het aantal lidstaten toeneemt.
Verdrag van Nice
Het is het resultaat van de in februari 2000 geopende Intergouvernementele Conferentie (IGC), die ervoor moest zorgen dat de werking van de Europese instellingen v’?r de toetreding van nieuwe lidstaten werd aangepast.
Het Verdrag van Nice heeft zo de weg vrijgemaakt voor de institutionele hervormingen die voor de uitbreiding van de Europese Unie met de landen in Oost- en Zuid-Europa noodzakelijk waren
De belangrijkste veranderingen die het Verdrag van Nice heeft aangebracht zijn: beperking van het aantal leden en wijziging van de samenstelling van de Commissie, uitbreiding van de besluitvorming met gekwalificeerde meerderheid van stemmen, een gewijzigde stemmenweging bij de Raad en versoepeling van de regeling voor nauwere samenwerking.
Verdrag Lissabon
Op een aantal terreinen is het Europees Parlement nu medewetgever, samen met de Raad van Ministers.
Het Europees Parlement krijgt medebeslissingsbevoegdheid over de benoeming van de voorzitter van Europese Commissie.
De Europese Raad wordt officieel een instelling van de Europese Unie.
De post van Europese Commissaris voor buitenlands beleid komt te vervallen; de Hoge Vertegenwoordiger voor het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid wordt vicevoorzitter van de Europese Commissie.
Europese Unie
De EU krijgt rechtspersoonlijkheid. De EU kan hierdoor toetreden tot het Europees Verdrag van de rechten van mens, onder voorbehoud dat het de EU geen extra bevoegdheden verschaft.
Nationale parlementen
Nationale parlementen kunnen voortaan een ‘gele’ of ‘oranje kaart’ trekken als zij vinden dat voorgestelde Europese wetgeving beter op nationaal dan op Europees niveau geregeld kan worden
Overig
Voor het eerst wordt expliciet vastgelegd dat Europees recht voorrang heeft boven nationaal recht. In de praktijk was dat al zo.
De mogelijkheden voor burgers en organisaties om bij het Hof van Justitie een zaak aan te spannen, worden verruimd.
Er komt een Europese openbaar ministerie. Dat beperkt zich tot zaken waar de financi??le belangen van de Unie direct geschaad zijn.