Een verzorgingsstaat is een staat waarbij de staat de verantwoordelijkheid op zich neemt voor zijn burgers. De staat zorgt gedeeltelijk of zelfs volledig voor onderwijs, gezondheidszorg, sociale zekerheid (uitkering) en werkgelegenheid.
Doordat Nederland er na de tweede wereldoorlog economisch erg slecht voor stond, was men van mening dat er veel veranderingen moesten plaatsvinden.
In opdracht van de regering kwam er een heel nieuw stelsel dat alle burgers hun volledige leven beschermd zouden worden tegen werkloosheid en de gevolgen van ziekte en ouderdom. Na 1945 werd een redelijk bestaan voor alle burgers gezien als een overheidstaak.
De verzorgingsstaat van tegenwoordig zorgt in Nederland nog steeds voor sociale zekerheid. Ook de zorg wordt in Nederland nog steeds geregeld, al bepaalt de politiek in welke mate dit gebeurt. Iedere ouder ontvangt voor een kind tussen de 12 en 18 jaar kinderbijslag. Wanneer je 65 jaar of ouder bent krijg je een AOW-uitkering en wanneer een werknemer ziek is krijg je gedurende een periode je loon doorbetaald. Zo heeft iedere Nederlander te maken met de voordelen van sociale zekerheid.
De verzorgingsstaat kan zorgen voor een betere ontwikkeling van de samenleving. Door mensen financieel te ondersteunen kunnen zij een opleiding volgen, waar zij dit anders niet zouden kunnen doordat zij het niet kunnen betalen. Op deze manier til je het niveau van de bevolking omhoog en krijg je een betere concurrentiepositie ten opzichten van andere landen.
Of de verzorgingsstaat in Nederland kan blijven bestaan op de manier hoe hij er nu is, is echter de vraag. Doordat Nederland te kampen heeft met een groeiende vergrijzing zullen meer mensen gebruik gaan maken van hun AOW-uitkering. Het geld hiervoor zal vrij moeten komen uit de mensen die werken.
Ook zijn er door de crisis veel mensen werkloos geworden. Deze mensen hebben recht op een uitkering. Ook dit moet worden gefinancierd door de werkende mensen.
Wanneer je mensen meer verantwoordelijk maakt voor zichzelf en niet te afhankelijk maakt van de overheid, zullen zij meer verantwoording nemen. Zij zullen harder op zoek gaan naar een baan. Om dit te realiseren moet je wel zorgen dat er banen zijn. Dit kun je realiseren door bijvoorbeeld de uitkeringen omlaag te gooien en de uitkeringen minder lang door te laten lopen.
Om een goede mening te kunnen vormen moet je de voordelen en de nadelen goed tegen elkaar afwegen.
Een belangrijk punt waardoor je voor de verzorgingsstaat kunt zijn is het ethische en humanitaire. Vanuit ethisch oogpunt moet je zeggen dat het een morele verplichting is om voor de medemens te zorgen. Wanneer men vanuit het humanitaire perspectief kijkt naar de verzorgingsstaat moet je zorgen dat mensen niet onnodig hoeven te lijden. Dit valt allebei vanuit de overheid te regelen.
Vanuit liberalistisch perspectief beperkt de verzorgingsstaat mensen in hun vrijheid en moeten de mensen elkaar zelf willen helpen. Voor de economie is een verzorgingsstaat ook niet bevorderlijk. Mensen moeten veel belastingen betalen om te zorgen voor anderen. Hierdoor kunnen zij zelf minder uitgeven en wordt de economie nou niet echt gestimuleerd.
Ik vind dat er in Nederland wel een verzorgingsstaat moet zijn, maar dat dit alleen voor de armste mensen beschikbaar moet zijn. Naar mijn mening heeft niet iedereen recht op kinderbijslag, studiefinanciering, zorgtoeslag en AOW. Ik vind dat deze uitkeringen op basis van inkomen moet worden uitgekeerd. Mensen met een hoog inkomen moeten zelf de studie van hun kinderen betalen en zelf hun zorgverzekering betalen.
Er zijn mensen in Nederland die erg rijk zijn en toch AOW en zorgtoeslag krijgen. Ik vind dat men beter het geld dat deze mensen kan uitkeren aan de mensen die het financieel erg moeilijk hebben. Die mensen hebben veel meer aan het geld dan de mensen die vele duizenden, zo niet miljoenen euro’s op hun bankrekeningen hebben staan.
Op deze manier krijgen de mensen die het financieel zo lastig hebben meer lucht en kunnen zij makkelijker voor hunzelf zorgen. Ik denk dat mensen die beter voor zichzelf kunnen zorgen, makkelijker aan een baan kunnen komen. Zo krijgen zij weer een toekomst, betalen zij belasting en kunnen zij weer voor andere mensen zorgen.