Op dinsdag 3 februari 2009 zat ik zenuwachtig op mijn stoel te wachten op de beslissende Cito-toets. Na 9 jaar op de basisschool gezeten te hebben, moest ik dan eindelijk de toets maken. Ik was goed voorbereid en had ook oefen Cito-toetsen gemaakt. Maar daar zit je dan, te wachten en te wachten. Dan krijg je de toets op de tafel en kijkt naar de eerste opgave. Sommige kinderen denken dan: ‘Oh, dat weet ik wel’. Maar andere kinderen denken gelijk al: ‘Hoe moet ik dit nou weten’?. Gelukkig was ik goed voorbereid en wist ik de meeste vragen. Maar wat nou als een kind niet goed is voorbereid of als een kind net even een slechte dag heeft? Wat zijn nou de voor- en nadelen van de Cito-toets?
In dit artikel wordt beschouwd wat de voor- en nadelen van de Cito-toets zijn. Als eerste wordt er nog even op ingegaan wat de Cito-toets is en daarna komen de voor en nadelen van de Cito-toets aan bod.
Wat is de Cito-toets?
De Cito-toets is een toets die in februari aan de kinderen van groep 8 wordt gegeven om hun niveau te bepalen voor het voortgezet onderwijs. Het helpt leraren, leerlingen en ouders kiezen welk niveau het kind kan gaan doen op het voortgezet onderwijs. De toets is eigenlijk bedoeld om te weten te komen waar een kind goed in is en waar het moeite mee heeft (Severs, 2013). De Cito-toets heeft 200 meerkeuzevragen met opgaven over rekenen, taal, studievaardigheden en vaak wereldori??ntatie. De scholen kunnen kiezen of ze wereldori??ntatie in de Cito-toets willen afnemen. Dit onderdeel wordt dan niet meegeteld bij de eindscore.
Cito heeft ook allemaal oefenopgaven gemaakt zodat de ouders samen met hun kinderen ook kunnen oefenen met de Cito-toets, zodat de kinderen ook weten wat hun te wachten staat.
Voordelen
Ten eerste zegt Dronkers, hoogleraar aan de Universiteit van Maastricht, dat de kinderen van hooggeschoolde ouders veel hogere adviezen krijgen van de leraar dan kinderen met lager geschoolde ouders, ook als de kinderen allebei gelijke capaciteiten hebben. Als men dan de toets afschaft waarmee je alleen de capaciteiten van het kind kan meten, zal de maatschappelijke ongelijkheid vergroten (Dronkers, 2013). Men ziet inderdaad erg vaak dat de kinderen van hooggeschoolde ouders hoger moeten presteren dan de kinderen van lager geschoolde ouders. Als de kinderen de Cito-toets moeten maken ligt er op het ene kind veel meer druk dan op het andere kind. Dit komt dan meestal door de thuissituatie. De kinderen van hooggeschoolde ouders worden ook meer geholpen met bijvoorbeeld het huiswerk dat ze krijgen. Minder geschoolde mensen lukt dit vaak minder goed en kunnen hun kind daarbij dus minder helpen. Als er geen Cito-toets is wordt er dus alleen gekeken naar de omgeving waar de kinderen zijn opgegroeid en hoe de thuissituatie is. Hierop kan de leraar de kinderen niet gaan beoordelen. Daarom moet er ook nog een toets zijn om de kennis van de stof te toetsen, zodat je het totale plaatje tot een niveau kan brengen. Daarbij beschermt de Cito-toets de kinderen van de vooroordelen die sommige leraren hebben.
Ten tweede kan de school zelf de behaalde scores vergelijken met die van andere scholen ( Groenen, Hilte & Van Berkel, 2012). Zo kan de school bijvoorbeeld zien of de leraren goed lesgeven en of de kinderen goed voorbereid zijn. Als dit niet zo is kan de school de kwaliteiten van de school verbeteren.
Nadelen
Ten eerste kunnen de kinderen slecht voorbereid zijn. Dit blijkt uit het Onderwijsverslag over het jaar 2006/2007, dat de kinderen aan het eind van groep 8 op 5 procent van de 6.900 basisscholen met een te laag prestatieniveau vertrekken. Uiteindelijk slaagt negen procent van de scholen er niet in om de kinderen genoeg te laten presteren (Driessen & Smeets, 2007). Als de kinderen slecht voorbereid zijn heeft het geen zin om de Cito-toets te maken, want dan scoren ze allemaal laag.
Ten tweede is het een momentopname. Als een kind net een slechte dag heeft of een black-out heeft, maakt hij of zij de toets slecht en krijgt het een slechte score, terwijl het kind er zelf niks aan kan doen. Deze score komt uiteindelijk wel bij de beoordeling van het kind en het kind kan dan een niveau lager als advies krijgen. Je kan toch geen kind een lager niveau geven dan dat hij heeft, alleen omdat hij een slechte dag had en zijn toets slecht heeft gemaakt. De kinderen zijn dan ook te jong om op die leeftijd beoordeeld te worden (Severs, 2013). Deze beoordeling kan een hele grote invloed hebben op de rest van je leven.
Conclusie
Je hebt twee voordelen. Het kind wordt niet alleen beoordeeld op hoe het in de klas is en wat de thuissituatie is. Het kind krijgt ook nog een toets met de stof die het allemaal moet weten om naar het voortgezet onderwijs te gaan. Zo kan je met allebei de beoordelingen bepalen welk niveau het kind aankan. Je kan ook de scores van de Cito-toets gaan vergelijken met andere scholen zodat de school kan zien of ze de kinderen goed voorbereiden en of de leraren genoeg stof hebben overgebracht aan de kinderen.
Daarbij is een nadeel dat als je niet goed voorbereid bent, je een lager advies krijgt dan wat je aankan. Ook een groot nadeel is, dat het een momentopname betreft. De kinderen kunnen een slechte dag hebben of een black-out krijgen en de score komt uiteindelijk wel bij de beoordeling.
Hieruit blijkt dat je dus ‘?n groot voordeel hebt en twee grote nadelen.