Door de inname van vet krijgt de mens energie. Deze energie die je van vet kunt krijgen ligt rond de 9 kCal per gram vet. Vet heeft als voornaamste rol om als brandstof te worden gebruikt. Ook kan je in vetten verschillende vitamines oplossen zoals de vitamines A,D en E. Deze vitamines worden ook wel vetoplosbare vitamines genoemd. Dit komt omdat ze natuurlijk in vetten oplosbaar zijn. Vetten zijn dan ook opgebouwd uit vetzuren. Bij deze vetzuren heb je ook varianten die je kunt onderscheiden met eigenschappen van scheikunde. Deze varianten zijn dan (meervoudig of enkelvoudig)verzadigd en (meervoudig of enkelvoudig) onverzadigd vet. Bij verzadigde vetzuren heb je een algemene structuur formule. Deze molecuul formule ziet er zo uit: CH3(CH2)nCOOH. Zoals deze molecuul formule al weergeeft, valt er te zien dat vetzuren uit ketens van C-atomen (koolstofatomen) bestaan.
In dit plaatje is de structuurformule van een vetzuur weergeven.
Vaak kom je in je eten niet dit soort vetzuren tegen maar eerder ketens die meer dan 12 koolstofatomen bevatten omdat deze ketens een groter belang hebben bij de gezondheid. Zoals al eerder is gestateerd zijn er ook verschillende soorten vetten. Deze verschillende soorten vetten hebben ook invloed op de gezondheid. Zo zijn bijvoorbeeld onverzadigde vetten gezonder dan verzadigde vetten. Dit komt omdat verzadigde vetten je cholesterolgehalte kan verhogen en ook de kansen op hart aandoeningen en vaatziekten. Dit betekent nog niet dat het verzadigde vetten ongezond zijn omdat als het met mate wordt geconsumeerd het ook gezond is. Verzadigde vetten komen voor in roomboten, harde margarine en kaas. Er zijn natuurlijk nog wel meerdere producten waar deze vetten voorkomen dit zijn er maar een paar.
Vetzuren zitten ook vast aan een glycerol molecuul door middel van een esterbinding. Een esterbinding is een koolstofverbinding die herkenbaar is aan de volgende karakteristieke groep:
Deze groep valt ook te herkennen in de structuurformule van een vetzuur.
Per glycerol molecuul heb je 3 vetzuren die eraan vastzittten. De molecuul formule van glycerol is: C3H8O3. Zie het plaatje hieronder voor de structuurformule van glycerol.
In dit plaatje is ook de structuurformule van glycerol en hoe de vetzuren eraan vastzitten weergeven voor een betere beeldvorming. Ook is er hier een vetzuur zonder glycerol te zien.
Als er vet geconsumeerd wordt vormt het een vetweefsel die het lichaam een mooie vorm geeft. Dit vetweefsel vormt een vetlaag die het lichaam beschermt samen met de organen. Het vet helpt tegen uidroging van de huid. Als gevolg hiervan wordt de huid op oudere leeftijd losser en rimpeliger. Zelfs de vitaminen die in het lichaam zitten hebben vet nodig om goed opgenomen te kunnen worden. Dit betekent dan ook dat wanneer er onvoldoende vetten worden geconsumeerd dat de benoemde vitamines A,D en E niet goed worden opgenomen door het lichaam en dit is natuurlijk nadelig voor de mens.
Vitamine heeft zijn naam te danken aan de woorden vitae wat leven betekent en amine wat eiwit betekent( dus een stof die stikstof heeft). Vitae komt uit de dode taal Latijn. Deze naam klopt alleen niet helemaal omdat er ook vitamines zijn de geen stikstof hebben, dus is de naamgeving eigenlijk niet helemaal correct. Sommige essenti??le vitamines kunnen zelf niet door het lichaam aangemaakt worden in de mens dus zullen deze naar binnen moeten komen door middel van eten en drinken of door in de zon te liggen. Er worden wel een paar vitamines gemaakt in het lichaam zelf. Deze vitamines zijn vitamine K en vitamine D. Vitamine K wordt gemaakt door de bacteri??n die zich in de darmen bevinden (darmbacteri??n). En vitamine D wordt gemaakt door je huid wanneer deze wordt blootgesteld aan de zon. De naam vitamine is samengesteld tijdens de openbaring dat de ziekte beriberi kwam door een tekort aan het vitamine thiamine oftewel vitamine B1. Dus het bleek een essenti??le amine te zijn om een gezond leven te leiden. Na deze ontdekking zijn alle essenti??le amines als vitamines benoemd, dus een combinatie van vitae en amine.
Geschiedenis vitamines
Zo rond 1900 was er al bekend dat er nog meer in voedsel en drinken zat dan alleen de vetten, eiwitten, koolhydraten en een paar mineralen tegen ziektes die erg nadelig zijn voor de mens, en ook niet alleen voor de mens. Een paar van deze ziektes kunnen zelf fataal zijn.
Aan het einde van de 19e was de ziekte beriberi een veel voorkomende ziekte in het Nederlands-Indi?? van die tijd. Christiaan Eijkman en zijn onderzoeken naar de oorzaken van de ziekte beriberi hielpen zijn collega Gerrit Grijns (die geboren was op 1865 en stierf in 1944)tot een conclusie te komen dat de beriberi ziekte kwam door ‘parti??le honger’ dit betekende een gebrek aan een stof die vitaal is voor de gezondheid van de mens. Hij kwam tot deze conclusie nadat hij had vastgesteld dat de ziekte beriberi erg vaak te voor schijn kwam bij mensen die erg veel gepelde rijst aten.
Voordat deze hypothese waar bewezen werd, zat er wel nog wat tijd tussen. Dit komt omdat 2 geleerden Baren Coenraad Petrus Jansen en W.F. Donath de stof pas konden filteren in hat jaar 1926. En in 1936 konden ze de stof ook daadwerkelijk herkenbaar maken. Deze stof werd benoemd in hun tijd als vitamine B, maar voor ons is deze bekend als vitamine B1.