De wens om het geslacht te bepalen van een toekomstige baby is al bijna net zo oud als de mensheid. Maar het is niet toegestaan in Nederland, veel ouders zouden dit wel willen. Waarom zouden mensen geen wensen mogen hebben over hun nageslacht? Iedereen wil toch ook dat zijn kind naar het vwo gaat en niet naar de havo. Ovulatietrainingen en dieettechnieken zijn “middeltjes” om het geslacht van de baby op een zogenaamd natuurlijke manier te be??nvloeden. Er zijn ook andere methoden. Geslachtsbepaling is technisch gezien mogelijk, maar zou het moeten worden toegestaan in Nederland? Is sekseselectie niet een eerste stap op een hellend vlak? Straks kunnen we ook een dochter bestellen met blond haar, blauwe ogen en een leuk karakter.
Varkensboeren die doen er niet zo moeilijk over. Zij willen dat hun zeugen dochters krijgen, en geen zonen. Het vlees van mannetjesvarkens smaakt naar urine en is dus onverkoopbaar. Varkensboeren weten dan ook precies hoe het moet. De huis-, tuin- en keukenmanier: insemineren ver voor de eisprong. Of een hightech zaadselectie in het laboratorium.
In Nederland is het niet toegestaan om bij een vruchtbaarheidsbehandeling de kans op een meisje of een jongetje te vergroten door de eicel te bevruchten met vooraf, op geslacht specifieke kenmerken, geselecteerde zaadcellen. Tenzij er sprake is van een medische reden, zoals een re??el risico op geslachtsgebonden ziektes, mogen ouders niet zelf kiezen voor een kind met een specifiek geslacht.
Van de Pol’s (directeur van Precona, geeft ovulatietrainingen) ‘techniek’ is een natuurlijke methode. Er wordt uitgegaan van het verschil tussen de mannelijke en vrouwelijke zaadjes. De mannelijke zaadjes zouden zwak maar wel snel zijn, de vrouwelijke zijn langzaam maar oersterk. Als ouders een jongetje willen, dan moeten ze vlak voor de eisprong vrijen. De mannelijke zaadjes zijn als eerste bij het eitje. Voor een meisje helpt het een paar dagen voor de ovulatie te vrijen. Het zwakke mannetjeszaad is dood, de vrouwelijke zaadjes hebben alle tijd om bij de eicel te komen. Ongeveer 48 uur voor de eisprong is de kans op een jongetje of meisje volgens haar gelijk.
Tegenwoordig zijn er ook niet-natuurlijke methoden om al voor de geboorte het geslacht van de baby te bepalen. Dit kan bijvoorbeeld met Pre-Implantatie Genetische Diagnostiek (PGD). Hier gaat het om een IVF methode die bij gezonde mensen wordt toegepast. Het geslachtskenmerk van het embryo wordt vastgesteld volgens een high tech genetische diagnostiek. En alleen de embryo’s van het wenselijke geslacht worden weer teruggezet in de baarmoeder. Nadelig is dat de kans op zwangerschap is hierna ongeveer 25%. Er kan wel direct gescreend worden op de aanwezigheid van een erfelijke aandoening. Deze techniek is verboden in Nederland en kan alleen in Amerika en Cyprus aangeboden worden. Hier zijn hoge kosten aan verbonden.
De maatschappij zou geslachtskeuze moeten toestaan behalve als er mogelijke nadelige gevolgen zouden kunnen zijn voor het ‘geselecteerde’ kind of voor de gehele maatschappij. Het kind zelf zal waarschijnlijk geen nadeel ondervinden van zijn of haar vooraf bepaalde geslacht: geen van de geslachten worden in Nederland namelijk gezien als een nadeel voor de Nederlandse maatschappij. Het kind zal eerder voordeel van zijn gekozen geslacht hebben doordat hij of zij sowieso gewenst is door zijn of haar ouders.
Als geslachtkeuze wordt toegestaan kan het zijn dat er in verschillende culturen de komende 15 jaar bijna alleen maar jongetjes geboren worden. Dat zal tot gevolg hebben dat de jongens de komende jaren geen vrouw kunnen vinden binnen die regio, dat land. Deze balans zal zich daarna waarschijnlijk wel weer herstellen omdat men zich realiseert dat hun cultuur anders ‘uitsterft’.
Wie vindt dat geslachtskeuze onwenselijk, onnatuurlijk en tegen Gods wil is, hoeft geen gebruik te maken van geslachtsbepaling en kan zich laten verrassen. Wie een lang gekoesterde en specifieke kinderwens heeft moet ervoor kunnen kiezen om gebruik te maken van de technieken die de kansen op een jongetje of een meisje vergroten.