De betekenis in het Nederlands woordenboek is de letterlijke betekenis van het begrip Anti semitisme: anti-Joodse gezindheid; Jodenhaat. Dit werd geuit in een vijandige houding en hevige vooroordelen tegenover Joden.
Extreem antisemitisme was een van de ideologische basissen van het nationaal socialisme en leidde tot een massamoord van meer dan 6 miljoen Europese Joden.
De vraag is hoe? Antisemitisme is de afkeer van het Joodse. Als een Jood dus als een Jood wordt aangevallen, is dit antisemitisme. Of als een Jood bepaalde eigenschappen wordt verondersteld zoals de traditionele stereotypen: rijkdom, hebzucht, listigheid of de deelname aan bepaalde samenzweringen. Of als een Jood vanwege zijn geloof verantwoordelijk wordt gesteld voor daden van een andere Jood.
Dr. Gustavo Peredniks, die een Spaanstalig boek heeft geschreven genaamd ‘Judeophobia’, heeft en cursus samengesteld voor het internet. Deze cursus bevat een geschiedkundig overzicht en een analyse over het antisemitisme in Europa en andere delen van de wereld gedurende de laatste millennia. Hij zelf geeft de voorkeur aan ‘judeofobia’ in plaats van antisemitisme. Hij vindt antisemitisme een misleidende naam. Dit is omdat ‘Semitisch’ alleen betrekt op een talengroep waar het Hebreeuws en Arabisch toebehoren, en antisemitisme zou zich juist alleen op de joden moeten betrekken. Het vreemde daarvan is dat Arabieren ook antisemitisch zouden zijn, terwijl zij juist tot de Semieten toebehoren.
http://www.israel-palestina.info/geschiedenis_joden-html/
Hoe ontstond het anti semitisme?
Antisemitisme gaat heel ver terug in de geschiedenis. Zo zien we in de Oudheid, het Romeinse rijk en het vroege christendom dat Joden vaak extra belasting moesten betalen, verplicht waren om in getto’s te wonen en constant werd geprobeerd de Joden te bekeren.
Als we verder onderzoek doen kun je zien dat het ontstaan is in verschillende religies. Jodenhaat komt voor in heel veel geschiedenis. Daarom kijken we naar de verschillende religies, verschillende tijdperken, verklaringen van verschillende stromingen.
Het ontstaan in het christendom
. Een veel genoemde oorzaak van de Jodenhaat is het riligieuze conflict tussen het jodendom en het christendom. Het christendom komt voort uit het jodendom en zij presenteren zich als enige als legitieme opvolger ervan. Dus is het logisch dat ze slecht over het jodendom praatten. Ze waren een nieuwe religie begonnen, gebaseerd op dezelfde geschiedenis en bronnen. Wat anders was de rechtvaardiging hiervoor? Om populaire te worden moesten ze als meer gezien worden dan een gemakzuchtige variant van het jodendom. Dit zwart maken van het jodendom is begonnen met de beschuldiging dat de joden Jezus niet als Messias accepteerden en hem vermoord hadden. Door de Romeinen van de schuld vrij te spreken hadden zij in ieder geval de acceptatie van de Romeinen over het christendom en speelde men handig in op anti-Joodse sentimenten onder de Romeinen. In de volgende eeuwen werden er verschillende beschuldigen aan toegevoegd, en werden Joden beschuldigd ervan dat zij aanbidders van Satan waren en dat zij door hun God waren vervloekt. Dat was ook een verklaring ervoor dat hun tempel verwoest was, zij waren verdreven uit hun land en er zo slecht aan toe waren. De Joodse geschiedenis en vooral de belofte van God zouden de christenen zich willen toe-eigenen. Hiervan is een duidelijk voorbeeld de vervangingtheologie, waarin het verband tussen de Joden en God ongeldig verklaard zou zijn en deze
werd overgedragen op de christenen.
De oorsprong in de islam
De islam heeft grotendeels hetzelfde religieuze conflict met het jodendom als het christendom heeft. De joden wezen Jezus af als Messias en zoon van God en daarna wezen zij ook Mohammed af als de laatste profeet. De Islam is van mening dat de joodse profeten en ook Jezus met terugwerkende kracht moslims zijn. Daarbij heeft de islam nog iets gemeen met het christendom. Zoals het christendom het jodendom beschuldigd van het vermoorden van Jezus, beschuldigd de islam het jodendom van de dood van Mohammed. Hij zou zijn vergiftigd door een Joodse vrouw.
De verklaring van de Zionisten
Zionisme: Joodse beweging die streeft naar terugkeer van de joden naar (Zion / Sion) en stichting van een joodse staat in Palestina. (http://www.go2war2.nl/nld_begrip.asp)
De Zionistische verklaring voor het antisemitisme is, dat men slecht tegen de Joden aankeek en ze aanvielen omdat ze zwak waren. Ze hadden gen macht, ze mochten geen grond bezitten en ze mochten niet op een ‘gewone’ manier hun eigen geld verdienen. Ze waren een zo geheten ‘ghost naton’, een volk wat geen eenheid is en geen eigen nationaal symbool heeft. Een volk wat nooit een gastheer is maar altijd een gast zal zijn. De enige manier om een einde te kunnen maken aan dit antisemitisme, is om er voor te zorgen dat Joden niet meer zwak waren, maar vrij en onafhankelijk. Meerdere pogingen om op te gaan in de samenleving mislukten omdat de geassimilerde Joden voor de meeste mensen toch nog Joden blijven. Sommige Zionisten hadden al in de jaren 1930 voorspeld dat er een ongekende ramp zou plaatsvinden. Zo riep de revisionistische leider Jabotinski de Poolse Joden op om hun land te ontvluchten voor dat het al te laat was.
De oorzaak bij het Jodendom zelf
Er zijn ook theorie??n die de oorzaak van het antisemitisme leggen bij de kenmerken van het jodendom zelf. Het jodendom zou de woede van machthebbers zelf over zich afgeroepen hebben omdat het jodendom van nature antiautoritair is en uitgaat van de autonomie en de waarde van het individu zelf. Joden zouden om die redenen meer gerebelleerd hebben tegen de Romeinse en Griekse machthebbers dan alle andere volkeren. In hun geschiedenis en identieteit neemt de uittocht uit Egypte een centrale plaats in, het verzet tegen en de bevrijding uit de slavernij. Ze waren geen volk dat zich snel gewonnen gaf, ze waren niet bereid hun normen en levenstijl op te geven en andere religies en Goden te accepteren. Ze weigerden op een zaterdag te werken toen in andere volken een rustdag niet bekend was. Machthebbers zouden hebben gevreesd dat hun onderdanen hierdoor zou worden aangetast en deden pogingen om de invloed te voorkomen door hun volk tegen de Joden op de zetten en de Joden zwart te maken.
Antisemitisme in de Oudheid
Antisemitisme zien we helemaal terug tot in de Oudheid. 300 voor Christus, de belangrijkste stad in de oudheid, het Hellenistische Alexandri??, had een welvarende en grote Joodse bevolkingsgroep. Deze stad en bevolkingsgroep riepen bij anderen jaloezie op. Egyptenaren zouden het Joodse Exodusverhaal bovendien als krenkend hebben ervaren voor hun eigen nationale trots. Verscheidende Egyptische en Griekse schrijvers vormden de geschiedenis van de Joden en gaven zich af op de religie. Als melaatsen zouden ze uit Egypte zijn verbannen en hun God zou een zogenoemde mensenhater zijn die hen de vreemdste wetten oplegde. Ze mochten op de zaterdag niet werken, waardoor ze lui werden genoemd, en ze mochten geen varkensvlees eten. Door hun vreemde gewoontes zonderden zij zich af van de niet-joden. Het eerste bloedlaster dook op in de eerste eeuw voor Christus. Joden zouden een niet-jood ritueel vermoord hebben en geofferd hebben in hun tempel. Dit bleef doorgaans alleen bij literaire lasterpraat, het had niet geleid tot een fysieke vervolging ban joden, maar wel werden ze steeds weer doorgegeven en meer uitgebreid. Door de Romeinen werd het door de Grieken overgenomen. Ook in Rome was er een grote Joodse minderheid. Hun religieuze voorschriften veroorzaakten wrijving met de Romeinse cultuur en gebruiken. De Romeinse schrijvers hadden dan ook veel afgunst voor de ‘perverse’ Joodse leefwijze.
Antisemitisme werd echter pas na de opkomst van het christendom de norm. In de eerste eeuw na Christus, toen het christendom zich scheidde van het jodendom, omdat bleek dat de Joden Jezus niet als zoon van God of als Messias accepteerden.
Dr. Gustavo Perednik
Dr. Gustavo Perednik heeft het in zijn artikelen erover dat de kruisiging van Jezus in de Bijbel door de auteurs is opgesteld om het idee te wekken dat de Joden schuldig zijn voor de dood van Jezus, en de Romeinen vrij te pleiten. Zo zegt hij dat de joodse Sanhedrin nooit samenkomen met feestdagen, maar hoogst zelden eens een doodvonnis uitspreken, en ook was het volgens de Joodse wet niet strafbaar om te beweren dat je de zoon van God bent. De Sanhedrin zou zelf bevoegd zijn om doodvonnissen uit te voeren. Dus waarom zijn ze naar de Romeinse gouverneur gestapt en hebben ze erop aangdrongen dan Jezus gekruisigd moest worden, wat een Romeinse straf was?
Door de Romeinen vrij te pleiten en de Joden de schuld te geven konden de christenen het jodendom van zich afzetten en makkelijker worden geaccepteerd in het Romeinse rijk. Joden zouden in ongenade gevallen zijn door hun zonden en de volgelingen van Jezus zouden de echte erfgenamen zijn van God. Hieruit blijkt dus dat de Joden gewoon als een zondebok werden gebruikt.
(bron:http://www.israel-palestina.info/geschiedenis_joden-html/ )
Antisemitisme tijdens de Middeleeuwen en Kruistochten
Antisemitisme komt ook voor in de Middeleeuwen en de Kruistochten. Grote slachtpartijen en verdrijvingen van de Joden uit steden en zelfs uit hele landen kwamen in de vroege eeuwen van het christendom zelden voor. Een voorbeeld daarvan is geweest in Antiochi?? rond 480 na Christus. In de Middeleeuwen werden dit soort zaken bijna een norm, dit was toen de katholieke kerk haar hoogtepunt van haar macht bereikt had.
De eerste kruistocht (1096 -1099) werd door de Paus bedoeld om Jeruzalem van ongelovige moslims te bevrijden. Maar veel deelnemers en aanvoerders vonden dat ze daar geen goed aan deden als ze niet eerst alle ongelovigen in hun eigen land hadden uitgeroeid.
Joodse gemeenschappen in Europa werden aangevallen, tot bekering bedwongen, beroofd of zelf uitgemoord. We hebben het hier over de Joodse gemeenschappen in delen van Frankrijk, Mainz, Bohemen, Praag en het Rijnland. In veel plaatsen probeerden de geestelijken en burgers de Joden in bescherming te nemen of probeerden hen te verstoppen. Ondanks deze pogingen werden alsnog 10.000 Joden door kruisvaarders vermoord of de Joden pleegden zelfmoord, bang voor wat hen te wachten stond. In Jeruzalem aangekomen werden vrijwel alle Joden en moslims uitgeroeid.
Na deze bloederige kruistocht volgde een tweede kruistocht (1147-1149). Deze kruistocht verliep ongeveer hetzelfde als de eerste kruistocht. Zo verliep het met een serie slachtpartijen in Frankrijk en Duitsland, onder andere Keulen, Mainz, Worms en het Rijnland. Bij de derde kruistocht (1189-1192) waren voornamelijk Engelse Joden de slachtoffers van massale moorden.
Joden zochten door deze kruistochten steeds meer bescherming van koningen en plaatselijke heersers, maar daarvoor moesten ze wel flink betalen. Zelf dat bood toch geen echte veiligheid. In de 14de eeuw kwamen slachtpartijen met regelmaat voor.
Ten tijden van de pest (1348-1350) vond de laatste grote slachtpartij van de Middeleeuwen laats. Door de pest zou een derde van de gehele Europese bevolking zijn omgekomen en men zag toentertijd geen verband met de slechte hygi??ne van die tijd. De Joden hadden regels als het op hygi??ne aankwam. Zij wasten zichzelf wel en wasten ook regelmatig hun handen. Maar in plaats van dat men zag dat de Joodse bevolking niet door de pest getroffen werd, beschuldigden ze de Joodse bevolking ervan de waterbronnen te hebben vergiftigd. Ze werden massaal uitgemoord, ook op sommige plekken in Nederland.
Antisemitisme tijdens de Reformatie
Martin Luther begint in 1517 de reformatie. De Reformatie bracht alles behalve een positieve verbetering voor de Joodse positie. Martin Luther wilde dat de Joden zich bekeerden en strafte hen flink toen ze zijn nieuwe versie van het christendom afwezen. Later in zijn leven dacht Martin Luther dat het Einde der Tijden eraan kwam met duivels verbond van contrareformatie, dat waren Ottomaanse moslimlegers die in Europa oprukten, en christenen die in groepen bekeerd werden tot het Jodendom. Martin Luther noemde in zijn laatste boek ‘Over de Joden en hun leugens’ (1543) de Joden de ‘anti-Christus’ en een duivelse last.